Λευκόγεια Δράμας: Πώς είναι η ζωή για τους νέους στην ακριτική Βόρεια Ελλάδα;

Του Νικόλα Μπάρδη

Όταν μεγαλώνεις στην επαρχία, μαθαίνεις σε έναν τρόπο ζωής πολύ διαφορετικό από αυτόν που υπάρχει στις μεγάλες πόλεις. Σίγουρα δεν έχεις τις ίδιες ευκαιρίες και ανέσεις, αλλά μαθαίνεις να αγαπάς τα απλά πράγματα, και έχεις μία ποιότητα ζωής που είναι ανεκτίμητη. Η νεολαία στα Λευκόγεια Δράμας ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων, που ενώ έφυγαν για σπουδές, επέστρεψαν στη γενέτειρά τους, για να χτίσουν εκεί τη ζωή τους. Αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να επενδύσουν εκεί τα όνειρά τους. Μία τέτοια απόφαση, φυσικά, δεν είναι εύκολη και απαιτεί πολλές θυσίες, όμως έχουν ο ένας τον άλλον και κάτι άλλο που τους συνδέει στενά… Τις ρίζες.

Πόντιοι στην καταγωγή και περήφανοι, οι κάτοικοι του χωριού έχουν σημείο συνάντησης τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Εύξεινος Πόντος». Εκεί διατηρούν ζωντανή τη φλόγα της ιστορίας τους και τους ήχους της ιδιαίτερης πατρίδας τους. Τρώνε όλοι μαζί σαν μία οικογένεια, παίζουν λίρα και χορεύουν. Κάνουν όνειρα για τον τόπο τους και σχεδιάζουν το αύριο. Τίποτα δεν τους χαρίστηκε, αλλά είναι εκεί και επιμένουν πεισματικά, παρά την τάση της σύγχρονης εποχής να φεύγουν όλοι για τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτοί μένουν πίσω και δίνουν ζωή στην ελληνική επαρχία, που τα τελευταία χρόνια ερημώνει δραματικά. Οι γεννήσεις, ωστόσο, στην περιοχή έχουν μειωθεί σημαντικά, και όλοι εκφράζουν την ανησυχία τους για το αύριο.

Πολύ κοντά στα Λευκόγεια υπάρχει και μία πανέμορφη τεχνητή λίμνη, που δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τους ντόπιους καλλιεργητές. Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού θα ήθελαν βέβαια η λίμνη να αξιοποιηθεί και τουριστικά, με τη δημιουργία ενός ξενοδοχείου, ενός αναψυκτηρίου αλλά και με δραστηριότητες μέσα και πέριξ της λίμνης. Μέχρι στιγμής, όμως, τίποτα από αυτά δεν έχει προχωρήσει, ενώ η κλιματική κρίση δείχνει το σκληρό της πρόσωπο και εδώ, με τη στάθμη της λίμνης να έχει πέσει σημαντικά τα τρία τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά, η εικόνα της λίμνης τις πρώτες πρωινές ώρες με την ομίχλη να σκεπάζει τους γύρω λόφους είναι άκρως κινηματογραφική και μαγευτική.

Ευρισκόμενοι στην περιοχή θα δείτε και το ιστορικό Οχυρό Λίσσε, που αποτελεί αμυντικό συγκρότημα κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων. Ήταν τοπόσημο της λεγόμενης «Γραμμής Μεταξά», με συνολικό ανάπτυγμα καταφυγίων 1.849 μέτρα και μήκος στοών 4.251 μέτρα, και χρησιμοποιήθηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το οχυρό βρίσκεται σε μικρή απόσταση ανατολικά από το χωριό Οχυρό και περίπου 2 χιλιόμετρα από το Νευροκόπι, κρυμμένο μέσα στον λόφο, που υψώνεται πάνω από την κοιλάδα του Νευροκοπίου. Το εν λόγω οχυρό χαρακτηρίστηκε ως η «ναυαρχίδα» της Γραμμής Μεταξά. Ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε εναντίον των Γερμανικών και Βουλγαρικών μεραρχιών στις 6 και 7 Απριλίου 1941, και παρά τις σφοδρές επιθέσεις των εισβολέων, τα οχυρά δεν καταλήφθηκαν και παραδόθηκαν μόνο μετά τη συνθηκολόγηση της Ελλάδος.

Το οχυρό διέθετε πολυβολεία, εγκαταστάσεις για διαμονή και αποθήκευση, δεξαμενές νερού, ηλεκτρογεννήτριες, οπλισμό και θέσεις για στρατιωτικά οχήματα. Η δύναμη του Οχυρού Λίσσε αποτελούνταν από 12 αξιωματικούς και 457 οπλίτες. Όπως είναι φυσικό, λόγω της απαραίτητης μυστικότητας και της ανάγκης για καμουφλάζ, οι εγκαταστάσεις του οχυρού είναι δυσδιάκριτες από την εξωτερική πλευρά και η πρόσβαση σε αρκετές από τις εισόδους του είναι δύσκολη. Σήμερα επισκέψιμη είναι μόνο μία Χελώνη. Ήδη από το 2002 το Μουσείο ανακαινίστηκε και είναι ανοιχτό για το κοινό.
 

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.