Πρώτη φορά Αριστερά, δέκα χρόνια μετά

Tο Prime Time και ο Παύλος Τσίμας γυρίζουν τον χρόνο 10 χρόνια πίσω και ανοίγουν το «μαύρο κουτί» της ιστορικής εκλογικής αναμέτρησης της 25ης Ιανουαρίου του 2015, που έφερε στο τιμόνι της χώρας τον Αλέξη Τσίπρα με κυβερνητικό εταίρο τον Πάνο Καμμένο.

Πώς φθάσαμε στις πρόωρες εκλογές, τι ρόλο έπαιξε ο Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ και ποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούσαν με την επίσπευση των εκλογών; Πώς επελέγη ο Καμμένος ως κυβερνητικός εταίρος και γιατί δεν μπήκε το Ποτάμι στην κυβέρνηση; Τι συνέβη μετά την on camera ρήξη του Βαρουφάκη με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ; Γιατί χρειάστηκαν έξι μήνες κι ένα δημοψήφισμα για να φθάσει ο Αλέξης Τσίπρας στον συμβιβασμό; Κινδύνευσε στ’ αλήθεια η Ελλάδα με Grexit, ποιοι έγραψαν το «σενάριο της δραχμής»; Τι είπε ο Πούτιν στον Τσίπρα στην τελευταία, κρίσιμη συνομιλία τους; Και πώς αντέδρασαν οι έως τότε στενότεροι συνεργάτες του πρωθυπουργού στον συμβιβασμό; Πώς εξηγείται η μετεωρική άνοδος και η απότομη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ;

Μέρες φόβου, ελπίδας και πολιτικής έντασης

25 Ιανουαρίου 2015. Ο Αλέξης Τσίπρας στα Προπύλαια, στην επινίκια συγκέντρωση, λέει την πρώτη του φράση: «Πολίτες της Αθήνας, σήμερα ο ελληνικός λαός έγραψε ιστορία, η ελπίδα έγραψε ιστορία». 

Ήταν πράγματι μια ιστορική εκλογική ημέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κερδίσει με διαφορά 9 μονάδων από τη Νέα Δημοκρατία. Η Χρυσή Αυγή, με τα στελέχη της προφυλακισμένα ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, ήταν το τρίτο σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμμα. 

“Ήταν μια βραδιά νομίζω που είχε ανάμεικτα αισθήματα, χαράς, ότι έγινε αυτό που παλέψαμε για τόσα πολλά χρόνια και μεγάλος τρόμος, τώρα πώς θα το καταφέρουμε” ακούμε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να λέει. 

Ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης από την πλευρά του αναφέρει: “Εγώ που είμαι ένας άνθρωπος που ως παιδί μεγάλωσα στην αριστερά. Όλοι αυτοί που βλέπεις στις φωτογραφίες εδώ πέρα ήταν εξορίες, φυλακές κτλ. Και οι δύο παππούδες μου κτλ. Αλλά ήταν μια στοχαστική αριστερά. Μια αριστερά η οποία είχε μάθει, είχε σκεφτεί, δεν ξέρω αν είχε μάθει. Σίγουρα είχε σκεφτεί πάρα πολύ και από τους θριάμβους και από τις τραγωδίες της. Εγώ λοιπόν να βλέπω την αριστερά που δεν ήταν στοχαστική αλλά λαϊκίστικη να έρχεται και αντί να χαίρομαι, να λυπάμαι, να ανησυχώ, να λέω μα δεν καταλαβαίνουν ούτε οι ίδιοι τι έχουν υποσχεθεί και πόσο ανεφάρμοστα είναι όλα αυτά τα οποία έχουν τάξει στον κόσμο;”

Οι Ευρωπαίοι αθετούν την υπόσχεσή τους

Στα χρόνια της κρίσης η Ελλάδα είχε χάσει το 25% του εθνικού της εισοδήματος. Ήταν χρόνια οικονομικής καταστροφής και κοινωνικής αναταραχής. Το 2014, τα σημάδια ανάκαμψης ήταν αισθητά στους οικονομικούς δείκτες. Κοινωνικά παρέμεναν αθέατα. Και στις 25 Μαΐου είχαμε ευρωεκλογές.

“Η απόφαση του Eurogroup του ‘12 έλεγε ότι όταν πιάσουμε πρωτογενές πλεόνασμα τότε θα μας δώσουν ρύθμιση χρέους, Ρωτάω τον Ντάισελμπλουμ, μου λέει, ‘ξέρεις’, ‘υπάρχουν εκλογές τώρα’…” θυμάται ο Γιάννης Στουρνάρας. 

Οι Ευρωπαίοι αθετούν την υπόσχεση για ρύθμιση χρέους. Το πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα συννεφιάζει.  

“Μετά, ας το πω έτσι, από τη μη τήρηση των υπεσχημένων, και ο Σαμαράς με τον Βαγγέλη Βενιζέλο που ήταν τότε, είχε φύγει ο Φώτης Κουβέλης από την κυβέρνηση, αισθάνθηκαν ότι τους τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια. Δεν είχαν να πούν κάτι το πολύ συγκεκριμένο, ότι τελειώνουμε, ή ότι τουλάχιστον υπάρχει ορίζοντας. Έρχονται οι ευρωεκλογές. Δεν πήγαν πολύ καλά, ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε το ΠΑΣΟΚ τότε, από ό,τι θυμόσαστε, και από εκεί ξεκίνησε το πρόβλημα.” συμπληρώνει ο Γ. Στουρνάρας. 

Τον Σεπτέμβριο οι δύο αντίπαλοι, κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση. Ο Αλέξης Τσίπρας ανεβαίνει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης με ένα πρόγραμμα παροχών. Ο Αντώνης Σαμαράς μεταβαίνει στο Βερολίνο. Ζητά από τη Μέρκελ να βοηθήσει ώστε να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση χωρίς πρόσθετα μέτρα, να ολοκληρωθεί η τελευταία αξιολόγηση τον Δεκέμβριο, το πρόγραμμα να λήξει και για το ΔΝΤ και η Ελλάδα να βγει από το μνημόνιο. Θα ήταν το μεγάλο εκλογικό χαρτί. Αλλά η Μέρκελ δεν ανταποκρίθηκε. 

Ο Γκίκας Χαρδούβελης, ο οποίος είχε αντικαταστήσει ως υπουργός Οικονομικών τον Γιάννη Στουρνάρα, που είχε αναλάβει διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αναφέρει: “Νομίζω είχε αποφασίσει το IMF ότι αν έκλεινε η αξιολόγηση, θα απελευθέρωναν περίπου 5,5-6 δισ, αν θυμάμαι καλά, πόροι που θα ήταν στη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης. Και έβλεπε ότι έρχονται οι επαναστάτες, και ήθελε, πίστευε το IMF, ότι αν στερέψει με ρευστότητα τους επαναστάτες, θα τους κάνει ό,τι θέλει. Και πιστεύω ήταν λάθος τακτική.” 

Ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν το τέλος της λιτότητας. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα είχε τίποτε να υποσχεθεί, αν η τρόικα δεν έκλεινε την τελευταία αξιολόγηση. 

«Ο κύβος ερρίφθη, εκλογές»

Οπως λέει ο Γ. Στουρνάρας, τον παρακάλεσε τότε ο Σαμαράς να παρέμβει. “Μίλησα με τον Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με τον Μοσκοβισί που ήταν τότε ο Επίτροπος και μίλησα και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις το εκπροσωπούσε ο Πολ Τόμσεν. Ο Μοσκοβισί ήταν πρόθυμος. Ο Ντράγκι μου είπε ‘κοίταξε να δεις, εγώ θα συναινέσω αλλά αν συναινέσει και το IMF. Αν δεν συναινέσει το IMF δεν θα συναινέσει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα’. Άρα λοιπόν άφησα τελευταίο τον Πολ Τόμσεν. Δύο ώρες του μίλαγα, δεν συναίνεσε. Το είπα στον Σαμαρά, λέει ‘ο κύβος ερρίφθη, εκλογές.'”

Η τυπική επιβεβαίωση ήρθε στις 8 Δεκεμβρίου στην τελευταία συνεδρίαση Eurogroup του 2014. Την επομένη μέρα, ο Αντώνης Σαμαράς ζήτησε επίσπευση της προεδρικής εκλογής και πρότεινε την υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα, πρώην υπουργού της ΝΔ και πρώην Επιτρόπου. Η πρόταση δεν επρόκειτο να εξασφαλίσει τις 180 ψήφους που χρειαζόταν. Οι εκλογές ήταν επί θύραις. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι μπορούσε ώστε η Βουλή να μην εκλέξει Πρόεδρο και να διαλυθεί. Αλλά στο εσωτερικό του δεν ήταν όλοι σύμφωνοι πως εκείνη ήταν η κατάλληλη στιγμή για εκλογές.

“Δεν ξέρω αν έχει βγει στον δημόσιο χώρο αυτό, αλλά οι τρεις οικονομολόγοι που ήταν βουλευτές στην αντιπολίτευση ‘12-’15, ήταν αυτής της άποψης. Εμείς δεν θεωρούσαμε ότι δεν έπρεπε να είναι αφορμή η εκλογή του Πρόεδρου της Δημοκρατίας να πέσει η κυβέρνηση” λέει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. 

“Εγώ θεωρούσα ότι έπρεπε να αφεθεί η εκλογή” σημειώνει από την πλευρά του ο Γιώργος Σταθάκης. “Θεωρούσα σίγουρη την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και ένα χρόνο μετά, τον Σεπτέμβριο του ‘14 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεσή του το είχε κάνει σαφές. Το δεύτερο μνημόνιο δεν έκλεινε. Οι στόχοι που είχε βάλει, το 4,5% πλεόνασμα το ‘14, το ‘15 και τα λοιπά, δεν έβγαιναν με τίποτα. Άρα οι δανειακές ανάγκες του ‘15 δεν καλύπτονταν. Χρειαζόταν νέος δανεισμός και τρίτο μνημόνιο. Και ήταν μια κρίσιμη απόφαση, φυσικά, πολιτική για το αν θα έπρεπε να αφεθεί η εκλογή του Πρόεδρου προκειμένου να γίνουν οι βουλευτικές εκλογές ή θα μπορούσαν να περιμένουν ένα χρόνο. Εγώ θεωρώ ότι έτσι κι αλλιώς θα ΄βγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ…”

Όλα, όμως, έσπρωχναν προς εκλογές. Η δημοσιοποίηση ενός email του υπουργού Οικονομικών με μέτρα που πρότεινε για να κλείσει η αξιολόγηση, το διάσημο email Χαρδούβελη, έδωσε τη χαριστική βολή.  

Η τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας έγινε 29 Δεκεμβρίου. Και ήταν άγονη. Την επομένη μέρα, η Βουλή διαλύεται.

Ο μήνας του μέλιτος του Αλέξη Τσίπρα διαρκεί 100 ημέρες. Αρχίζει το δράμα της διαπραγμάτευσης, που θα διαρκούσε 6 ολόκληρους μήνες.

Δραχμή και Grexit 

Πρώτη πράξη του δράματος. Πέντε ημέρες μετά τις εκλογές, ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, φθάνει στην Αθήνα.

“Ο Ντάισελμπλουμ το πρώτο πράγμα που έκανε φεύγοντας, πήρε τηλέφωνο τον Μάριο Ντράγκι και ο Μάριο Ντράγκι πήρε τηλέφωνο εμένα. Μου λέει ‘ξέρεις έγινε ένα επεισόδιο’. Λέω ‘ναι, το είδαμε στην τηλεόραση’. ‘Αλλά δεν ξέρεις όμως τι διημείφθη’. Λέω ‘Τι διημείφθη;’. Του είπε ο υπουργός Οικονομικών του  Ντάισελμπλουμ ότι ‘δεν πρόκειται εμείς να ακολουθήσουμε την πεπατημένη, αυτά τα υπόλοιπα, αυτές τις ουρές, εμείς θέλουμε να ξεκινήσουμε από την αρχή’. ‘Μα πώς θα το κάνεις;’, του λέει, αυτό, και ‘πώς θα πληρώσετε τους μισθούς και τις συντάξεις;’. Του λέει ‘δεν θα αποπληρώσουμε τα ομόλογα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.” αναφέρει η Γ. Στουρνάρας. 

Ο Ντράγκι είπε ότι θα συγκαλέσει έκτακτα το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στο Eurogroup του Δεκεμβρίου είχε συμφωνηθεί μια παράταση του μνημονίου για δύο μήνες, ως τα τέλη Φεβρουαρίου. Μετά από αυτό, η Ελλάδα θα ήταν χωρίς δανειακή σύμβαση, χωρίς χρηματοδότηση, με τις υποχρεώσεις του δημοσίου για το 2015 να είναι 22 δισ., η ΕΚΤ διέκοπτε την τακτική χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος και οι τράπεζες έχαναν καταθέσεις με ρυθμό 3 δισ. την εβδομάδα. 

Η κυβέρνηση Τσίπρα πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στις 11 Φεβρουαρίου. Είχε 15 ημέρες να συμφωνήσει μια λύση. Τελικά, λίγο πριν το τέλος της προθεσμίας, συμφωνείται μια νέα παράταση του μνημονίου για 4 μήνες. Με το δικαίωμα της ελληνικής κυβέρνησης να αντικαταστήσει κάποια από τα προβλεπόμενα από το μνημόνιο μέτρα με άλλα, ισοδύναμα. Ήταν ο πρώτος συμβιβασμός της νέας κυβέρνησης με τη μνημονιακή πραγματικότητα.

Η Ελλάδα είχε 4 μήνες να διαπραγματευθεί μια νέα συμφωνία, ενώ έξυνε τον πάτο του βαρελιού για να εκπληρώνει χωρίς χρηματοδότηση τις υποχρεώσεις της. Διαπραγματευόταν ή απλώς κέρδιζε χρόνο;

Αρχές Μαΐου, ενώ ο χρόνος της διαπραγμάτευσης τελειώνει, ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται τον Πούτιν στη Μόσχα. Αναζητά εναλλακτική λύση ή μπλοφάρει; 

“Εγώ είχα πολύ πυκνές συζητήσεις με την ηγεσία της Ρωσίας, αλλά είχαμε συζητήσεις και με τον Πούτιν. Η Ρωσία δεν έλεγε τι να κάνουμε όταν τη ρωτούσες, λες ‘να φύγουμε ή να μείνουμε στο ευρώ;’. Δεν έπαιρνε μια ευθύνη να σου πει ‘κάνε αυτό ή κάνε εκείνο’. Λέει ‘αυτό θα το αποφασίσετε εσείς. Με τα δικά σας κριτήρια και τις επιλογές σας. Εμείς θα σας στηρίξουμε ό,τι και να κάνετε” σημειώνει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. 

Εναλλακτική λύση από τη Μόσχα δεν δόθηκε. Και ο χρόνος κυλούσε σε βάρος της ελληνικής πλευράς. 

Η ιδέα της δραχμής παρέμεινε παραδόξως ζωντανή, μέχρι τέλους.

Από την πλευρά του, με τη δική του λογική, τον στόχο αυτό επεδίωκε, και ο Γερμανός υπουργός οικονομικών. Η δική του πρόταση ήταν ένα προσωρινό Grexit.

Στις Βρυξέλλες, η ιδέα του Grexit δεν ήταν ποτέ δημοφιλής. Κάποια στιγμή όμως, το αδιέξοδο έμοιαζε τόσο πιθανό, ώστε ο Γιούνκερ δίνει για δεύτερη φορά, όπως και το 2012, εντολή να καταρτίσουν ένα plan Β, προετοιμασία της Ευρώπης για μια πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

“Θα ήτανε καταστροφή. Καταστροφή. Για εμάς κυρίως. Ξέρετε, δεν είναι απλό. Θα μένανε τα πλοία μας χωρίς πετρέλαιο στο Αιγαίο. Τα πλοία τα πολεμικά εννοώ, για σκεφτείτε το λίγο” αναφέρει ο Γ. Στουρνάρας. 

Κινδυνεύσαμε άραγε στ’ αλήθεια να φθάσουμε ως εκεί; Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Όπως δεν θα μάθουμε ούτε αν, από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε ο συμβιβασμός που τελικά έγινε τον Ιούλιο να είχε γίνει νωρίτερα, με πολύ μικρότερο κόστος.

“Κάποιοι με κατηγόρησαν ότι τζόγαρα με την Ελλάδα. Ότι την έπαιξα στα ζάρια. Ότι μπλόφαρα, έτσι; Τι σημαίνει μπλόφα, κύριε Τσίμα; Σημαίνει ότι έχεις ένα επτάρι και προσποιείσαι ότι έχεις άσο. Αυτό δεν έχεις δικαίωμα να το κάνεις, όταν αφορά τη ζωή των ανθρώπων, τη χώρα σου, έτσι; Γι’ αυτό, θεωρούσα πάντοτε γελοίο, το να πας στο Eurogroup ή με την τρόικα και να απειλήσεις με Grexit, όταν δεν το εννοείς” λέει ο Γ. Βαρουφάκης. 

Στις 25 Ιουνίου, το Eurogroup διαμορφώνει μια τελική πρόταση. Παραδίδεται στον Αλέξη Τσίπρα υπό μορφή take it or leave it. 

Η απάντηση έρχεται την επομένη. Μία τα ξημερώματα, Σάββατο 27 Ιουνίου. Ακολουθεί το διάγγελμα Τσίπρα για δημοψήφισμα. 

“Σε μισή ώρα με παίρνει ο Ντράγκι … ‘δεν μπορούν να ανοίξουν οι τράπεζες τη Δευτέρα. Δεν μπορούν. Δεν θα αφήσουμε να ανοίξουν οι τράπεζες τη Δευτέρα διότι θα γίνει αιματοχυσία’. Πραγματικά, φανταστείτε τώρα να πάει ο άλλος στην τράπεζα να πάρει τα λεφτά του, να πει ‘δεν έχει λεφτά’. ‘Θέλω όμως να προσπαθήσεις, να κάνεις μια προσπάθεια να πείσεις την κυβέρνηση να γίνει με νόμο, να γίνει δηλαδή με capital controls κανονικά, όπως γίνεται στις πιο πολλές οικονομίες.” διηγείται ο Γ. Στουρνάρας. 

Η Τράπεζα της Ελλάδας είχε έτοιμο ένα σχέδιο capital controls. Έπρεπε να πείσει την κυβέρνηση να το δεχθεί.

“Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μου λέει ‘θα γίνει ό,τι μας πεις. Ενδεχομένως ο Βαρουφάκης να φέρει αντίσταση, αλλά κι εμείς έτσι θέλουμε να γίνει» … Περνούσαν οι ώρες και ΦΕΚ δεν έβγαινε. Τότε ήταν γραμματέας της κυβέρνησης ο Σπύρος Σαγιάς. Παίρνω τον Σπύρο, του λέω ‘Σπύρο τι γίνεται; Συμφωνήσαμε.’ (27:29) Μου λέει ‘ξέρεις, υπάρχουν αντιστάσεις”. Εν πάση περιπτώσει, (27:33) ο Σπύρος, δεν ξέρω, με δική του πρωτοβουλία, δεν ξέρω με τίνος, δεν ξέρω τα εσωτερικά του Μαξίμου τότε, (27:39) το ΦΕΚ βγήκε 12 παρά, παρά πέντε.” συμπληρώνει ο Γ. Στουρνάρας. 

Το δημοψήφισμα 

Με κλειστές τράπεζες, με ένα ακατανόητο ερώτημα και μόλις 8 ημέρες από την αναγγελία του δημοψηφίσματος ως τη διεξαγωγή του, η Ελλάδα πάει ξανά στις κάλπες. Βαθιά διχασμένη. 

Το “Όχι” θριαμβεύει με 61,3%. Σε δήμους όπως το Πέραμα, ο Ασπρόπυργος, η Αγία Βαρβάρα ή η Ελευσίνα αγγίζει το 80%. Ο Αλέξης Τσίπρας απαντά με ένα διάγγελμα που αναγγέλλει συμβιβασμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διχάζεται. Η αριστερή του πτέρυγα, αλλά και ο Γιάννης Βαρουφάκης αρνούνται τον συμβιβασμό.

Αλλά προϋπόθεση για να αρχίσουν πάλι οι διαπραγματεύσεις ήταν να υπάρξει μια συμφωνία όλου του πολιτικού κόσμου. Πρωί της Δευτέρας, οι πολιτικοί αρχηγοί φτάνουν στο προεδρικό Μέγαρο. 

“Εγώ του είπα του Τσίπρα ‘γίνεσαι η χλεύη των ηττημένων'” θυμάται ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος διέκοψε τη σύσκεψη ζητώντας από τον Τσίπρα να επικοινωνήσει με τον Ρώσο Πρόεδρο. Η επικοινωνία απέβη άκαρπη. 

“Από ό,τι μάθαμε μετά, ο Τσίπρας λέει ‘βγες έξω Λαφαζάνη, να μιλήσω με τον Πούτιν’.  Και έρχεται μετά στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών που είχε διακοπεί. Και μας λέει ‘Να σας ενημερώσω, ότι μίλησα με τον πρόεδρο Πούτιν, μου είπε ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα αλλά αν θέλουμε, μπορεί να μιλήσει θετικά στη Μέρκελ για μας’. Δεν ήξερα αν πρέπει να γελάσω εκείνη τη στιγμή. Αλλά ο Πούτιν έλεγε στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ‘όχι μόνο μείνετε εκεί που είστε, αλλά είμαι τόσο μεγαλόψυχος που μπορώ να πω στη Μέρκελ να σας συγχωρήσει που σκεφτήκατε να μην είστε στην Ευρώπη’. Εκεί πιστεύω ότι υπήρξε η πλήρης κατάρρευση του ψέματος ότι η Ελλάδα μπορούσε να υπάρχει και εκτός Ευρώπης” αναφέρει ο Σταύρος Θεοδωράκης.  

Η σύσκεψη λήγει με ένα κοινό ανακοινωθέν που επιτρέπει στους Έλληνες διαπραγματευτές να επιστρέψουν στις Βρυξέλες. 

Η τελευταία πράξη του δράματος παίζεται σε μια πολύωρη σύνοδο κορυφής που καταλήγει σε συμφωνία. 

Νέες εκλογές 

Ο Αλέξης Τσίπρας προκηρύσσει νέες εκλογές τον Σεπτέμβριο. Και παρ’ ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διασπαστεί και η αριστερή του πτέρυγα έχει αποχωρήσει, κατορθώνει να κρατήσει την πρώτη θέση. 

Εκλογικά φαίνεται σαν να μην άλλαξε τίποτα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατέγραψε μία μονάδα πιο κάτω ποσοστό στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν έτσι. Η εικόνα ήταν διαφορετική και εκεί δημιουργήθηκε το πρώτο ράγισμα στο γυαλί των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους ψηφοφόρους του. 

Η θητεία της νέας κυβέρνησης σημαδεύεται από μια πειθαρχημένη εφαρμογή του μνημονίου. Για πρώτη φορά ένα δανειακό πρόγραμμα θα φθάσει ομαλά ως το τέλος του. Με κόστος.

“Το καλοκαίρι του 2014, η αξία των τραπεζών ήταν περίπου τα 35 δισ. Αυτή η αξία το Νοέμβριο, όταν έγινε η αξιολόγηση επί ΣΥΡΙΖΑ πήγε στα 800 εκατομμύρια. Τι; 800 εκατομμύρια; Δηλαδή, πήγε στο μηδέν σχεδόν” όπως αναφέρει ο Γκίκας Χαρδούβελης.

Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τις σημαδιακές εκλογές του 2015. Η απόσταση επιτρέπει μια ψύχραιμη, χωρίς φόβο και πάθος, αποτίμηση εκείνης της ιστορίας. Τι μένει;

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.