Αναγνώστρια:Κλήρωση σημαιοφόρων στα Δημοτικά Σχολεία

Από αναγνώστρια μας λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή

ΚΛΗΡΩΣΗ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΩΝ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Στις 11/10/17 πραγματοποιήθηκε η κλήρωση για τη σημαία και στο δικό μας σχολείο.

-Με νέους κανόνες αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες. που έπρεπε να εφαρμοστούν για πρώτη φορά (ψηφισμένους μέσα στο κατακαλόκαιρο γιατί το ζήτημα ήταν πολύ επείγον).
-Με την αγωνία για τα αποτελέσματα μη τυχόν και κληρωθούν για τη σημαία οι άριστες μαθήτριες και έχουμε να απολογηθούμε και για “στημένη” κλήρωση.
Τελικά κληρωθήκαμε δίπλα στη σημαία, πάλι καλά!!!
Γράφω λοιπόν αυτό το γράμμα, γιατί θεωρώ πως η εσωτερική φωνή μας πρέπει να εξωτερικεύεται κι όχι να «πνίγεται» αλλά κι ως ελάχιστη υποχρέωσή μου απέναντι στο παιδί μου, στην πίκρα που της άφησε όλη αυτή η αλλαγή και στα γιατί του, που ενώ θα ήθελε να τα εκφράσει δεν το έκανε, γιατί έπρεπε να φανεί υπεράνω.

Θέλω να εκφράσω λοιπόν ως μαμά τις απορίες μου…

-γιατί έπρεπε να εφαρμοστεί το συγκεκριμένο ΝΕΟ μέτρο…τι εξυπηρετούσε ακριβώς?
-γιατί μόνον για τα παιδιά του δημοτικού και όχι στα άλλα επίπεδα εκπαίδευσης?
-μήπως όφειλαν να το εφαρμόσουν για την τάξη που θα ακολουθήσει εφόσον τα παιδιά της Πέμπτης προς Έκτη που αποφοίτησαν ήταν ήδη προετοιμασμένα για να κρατήσουν τη σημαία, όπως τόσα χρόνια ίσχυε (?) αφού για όλες τις αλλαγές στην παιδεία κι αλλού υπάρχει συνήθως ένα χρονοδιάγραμμα προσαρμογής.
Αυτά λοιπόν τα παιδιά, που αρίστευσαν και ξεχώρισαν με κόπο και διάβασμα, συνέπεια και συνέχεια, όχι κατά τύχη, γιατί εμείς να πρέπει τώρα να τα παρηγορήσουμε, αφού η απογοήτευσή τους είναι δεδομένη?
Γιατί να πρέπει να τα πείσουμε ότι η αξία τους δεν ακυρώνεται και δεν αλλάζει ούτε με την κλήρωση και να τους πούμε “δεν τρέχει τίποτα παιδί μου, αυτά έχει η ζωή κλπ κλπ”.
Και φυσικά γιατί να είμαστε υπεράνω και να μην σχολιάσουμε τίποτε?

Τα παιδιά μας διάβαζαν, διαβάζουν και θα διαβάζουν για τον εαυτό τους, γιατί το θεωρούν υποχρέωσή τους εφόσον φοιτούν στο σχολείο και γιατί αυτό το δρόμο ξέραμε και αυτόν τους δείξαμε μαζί με τους άξιους δασκάλους τους.

Περίμεναν φυσικά δικαιωματικά και την επιβράβευσή τους…εντάξει όμως, δεν πειράζει, αφού τελικά η πολιτεία αποφάσισε ότι δεν χρειάζεται να τα επιβραβεύουμε πλέον, τιμώντας αρχικά τη σημαία που θα κρατούσαν και μετά τα ίδια. Αλλά αποφάσισε να δώσουμε μια ευκαιρία τώρα που κληρώνει σε όλα τα παιδιά. Ακόμη κι αν αυτά αδιαφορούν είτε προσπαθούν πολύ λιγότερο, δεν πειράζει, γιατί έτσι θα τους δώσουμε χαρά, ικανοποίηση και ίσως τελικά τους δώσουμε και ένα κίνητρο μήπως και προσπαθήσουν περισσότερο…αν είναι να γίνει έτσι, θερμά συγχαρητήρια για το νέο μέτρο, γιατί η κοινωνία μας έχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, από μορφωμένους ανθρώπους με παιδεία.

Υγεία, καλή τύχη και καλή σταδιοδρομία σε όλα τα παιδιά,
με ίσες ευκαιρίες στο μέλλον, όχι όμως βασισμένες σε κληρώσεις και άλλα συναφή, αλλά σε στόχους, κόπο και δικαιοσύνη. Και αυτό το μήνυμα είναι υπόθεση όλων μας να τους περάσουμε.

Υ.Γ. Η ίδια είχα την τιμή να είμαι σημαιοφόρος στην εορτή της 28ης Οκτωβρίου, στην ΣΤ΄ δημοτικού και στην Γ΄ τάξη Γυμνασίου, καθώς και η πρωτότοκή μου…οπότε σίγουρα δεν είχαμε καταπιεσμένες προσδοκίες!
Π.Β.