Δ.Χαλκηδόνος:Το κερασάκι στην τούρτα

Το κερασάκι στην τούρτα

Η εστίαση είναι, κατά γενική παραδοχή, ο κλάδος που βάλλεται ανηλεώς τα τελευταία πέντε τουλάχιστον χρόνια. Κατά την περίοδο του κορονοϊού, ζήσαμε στιγμές απείρου κάλλους, αντιμετωπίζοντας πρωτοφανείς αντιξοότητες: μάσκες, αποστάσεις τραπεζιών, απαγόρευση μουσικής, απαγόρευση εισόδου σε ανεμβολίαστους και άλλα που, όταν τα θυμόμαστε, μας προκαλούν γέλιο και θυμό μαζί.

Τα χτυπήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Τα χρήματα που δόθηκαν στους επαγγελματίες της εστίασης για να καλύψουν ανάγκες εκείνης της δύσκολης περιόδου —ΕΦΚΑ, ηλεκτρικό ρεύμα, ΙΚΑ κ.ά.— λόγω της κρατικής επιβολής να μείνουν τα καταστήματα κλειστά, ζητήθηκαν πίσω κατά το ήμισυ με τη μορφή της επιστρεπτέας προκαταβολής.

Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος διπλασιάστηκε, αφού προηγήθηκε η «κλοπή» με τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Η θέρμανση έγινε είδος πολυτελείας. Οι τιμές σε όλα τα προϊόντα ανέβηκαν στα ύψη, όμως οι περισσότεροι επαγγελματίες απορρόφησαν τα περισσότερα έξοδα, προσπαθώντας να συνεχίσουν να λειτουργούν. Πολλοί, φυσικά, εγκατέλειψαν την προσπάθεια.

Ο βομβαρδισμός συνεχίστηκε:

• Έξτρα φόρος στον καφέ και τα αναψυκτικά, με τον ΦΠΑ στα μη αλκοολούχα να ανεβαίνει στο 24%.
• Νέος φόρος στα πλαστικά ποτήρια και καπάκια (5+5=10 λεπτά του ευρώ), υποτίθεται για την προστασία του περιβάλλοντος.
• Απαγόρευση στα πλαστικά καλαμάκια (τελείως βλακώδες), με πρόστιμο για τη χρήση τους.
• Απαγόρευση κατανάλωσης καφέ από τους οδηγούς, οδηγώντας σε μείωση πωλήσεων.

Η αναγκαστική τοποθέτηση POS και η χρήση τραπεζικών καρτών έκαναν τις τράπεζες… συνεταίρους μας, αφού κάθε μέρα παρακρατούν ποσοστό από τις εισπράξεις.

Και μετά ήρθε η νέα «τσεκουριά»: φορολόγηση τεκμαρτού εισοδήματος, που τετραπλασίασε τον φόρο εισοδήματος. Αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση των ενοικίων, γονάτισε και οδήγησε σε λουκέτο το 40% των καταστημάτων — ειδικά σε επαρχιακές περιοχές και χωριά με πληθυσμό γύρω στους 4.000 κατοίκους.

Η Νέα Μεσημβρία είναι ένα από αυτά τα χωριά που βιώνει περίοδο παρακμής. Ο Δήμος εισπράττει, μέσω των λογαριασμών ρεύματος, αξιόλογα ποσά χωρίς ιδιαίτερα ανταποδοτικά οφέλη. Προσωπικά δεν θυμάμαι, εδώ και 10 χρόνια, κάποια εκδήλωση που να στοχεύει στην υποστήριξη των ελάχιστων πλέον επιχειρήσεων στην περιοχή. Όλες οι δράσεις γίνονται στα κέντρα του Δήμου (Αγ. Αθανάσιος, Κουφάλια κυρίως).

Μέχρι και το 2023, όλα τα μικρότερα χωριά του Δήμου απαλλάσσονταν από δημοτικό φόρο —ίσως ως μια ελάχιστη αναγνώριση της εγκατάλειψης. Σήμερα, όμως, πληροφορηθήκαμε ότι θα πληρώσουμε κι εμείς δημοτικό φόρο! Και μάλιστα με εκβιαστικό τρόπο: «Πρέπει να καταβληθεί ο φόρος του 2024, αλλιώς δεν εκδίδεται άδεια χρήσης κοινοχρήστου χώρου». Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν αυτή.

Φαίνεται πως αυτή είναι η «πολιτική αποκέντρωσης» και «ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας στην επαρχία»…

Μην τολμήσετε να απαντήσετε ότι αυτό το μέτρο εφαρμόζεται πανελλαδικά — θα εκτεθείτε. Πολλοί Δήμοι της χώρας εξακολουθούν να διατηρούν την απαλλαγή για οικισμούς που προσπαθούν να επιβιώσουν. Ο δημοτικός φόρος επιβάλλεται κατά κανόνα σε τουριστικές περιοχές, όπου οι Δήμοι προσφέρουν ουσιαστικές υπηρεσίες στα καταστήματα.

Θεόφιλος Δαμάσκος