Δήμος Χαλκηδόνος:Το νέο έμβλημα του Δήμου

Δήμος Χαλκηδόνος:Το νέο έμβλημα του Δήμου

Ένα από τα θέματα που ήταν προς συζήτηση στο Δημοτικό συμβούλιο που έγινε στις 30.08 ήταν και η λήψη απόφασης για το νέο έμβλημα του Δήμου Χαλκηδόνος.Το έμβλημα  είναι στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα ενώ εγκρίθηκε ομόφωνα.Αυτό που απομένει είναι να εγκριθεί από το αρμόδιο συμβούλιο τοπωνυμίων και ν αρχίσει μετά να χρησιμοποιείται σε έγγραφα,ενημερωτικά,αποφάσεις και γενικότερα ως διακριτικό γνώρισμα του Δήμου Χαλκηδόνος.

Ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων κος Μανάκης Αλέξανδρος, εισηγήθηκε του θέματος
και είπε ότι:
Ως αποτέλεσμα της σχετικής διαβούλευσης που πραγματοποιήθηκε με τα Σχολεία και τους εμπλεκόμενους φορείς, η επιτροπή δημιουργίας του νέου εμβλήματος του Δήμου κατέληξε στο κάτωθι και το θέτει υπόψη του Δημοτικού Συμβουλίου.

Το λογότυπο είναι ευδιάκριτο, αναδεικνύει τα ιστορικά χαρακτηριστικά του Δήμου, ενώ η μορφή του είναι απλή χωρίς πολλές λεπτομέρειες και η αισθητική του κομψή.
Το σήμα καθορίζει συνεκτίμηση των στοιχείων τα οποία σχετίζονται με την ιστορία, τη μυθολογία
και τα τοπικά χαρακτηριστικά της περιοχής του Δήμου μας.
Το ένα χαρακτηριστικό είναι ο Ήλιος της Βεργίνας (αλλιώς Άστρο της Βεργίνας) ένα σύμβολο που
απεικονίζεται σε χρυσή λάρνακα που βρέθηκε το 1977 σε Βασιλικό τάφο που αποδίδεται στην Μακεδονική Βασιλική Δυναστεία του Φιλίππου Β’ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο ήλιος αυτός χρησιμοποιείται στην Ελλάδα ως σύμβολο του διαμερίσματος της Μακεδονίας.
Το άλλο βασικό χαρακτηριστικό αφορά σε σκηνές από τοιχογραφίες στον Μακεδονικό Τάφο που
βρίσκεται στον Άγιο Αθανάσιο του Δήμου μας και πιο συγκεκριμένα:
Στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου Θεσσαλονίκης βρέθηκε οικισμός κτισμένος επάνω στον οδικό
άξονα που ένωνε κατά την αρχαιότητα, την ανατολική Μακεδονία, Χαλκιδική και Θερμαϊκό κόλπο με την κεντρική και δυτική Μακεδονία. Στην περιοχή του δήμου Αγίου Αθανασίου βρέθηκαν πολλοί μακεδονικοί τάφοι, μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Μερικοί από αυτούς βρέθηκαν ανατολικά του οικισμού του αγίου Αθανασίου, στην μεγάλη τούμπα.
Στο μεγάλο τύμβο και στην ανατολική πλευρά του εντοπίστηκαν δυο μικροί ασύλητοι τάφοι οι
οποίοι χρονολογούνται από τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ (320-300). Ο ένας τάφος είναι κιβωτιόσχημος και μέσα βρέθηκαν χάλκινα σπιρούνια και αιχμές δοράτων. Τα ευρήματα μαρτυρούν την ταυτότητα του νεκρού που ήταν ιππέας του μακεδονικού ιππικού. Στον ίδιο τάφο βρέθηκε και Αργυρή κύλικας σε σχήμα κάνθαρου. Αυτή ήταν και το πολυτιμότερο εύρημα του τάφου.
Στον άλλο μικρό τάφο που βρίσκεται πολύ κοντά στον προηγούμενο, βρέθηκε μια ασημένια λάρνακα διακοσμημένη με δυο μικρούς δίσκους με ανάγλυφα δύο οκτάκτινα αστέρια μέσα στην λάρνακα τυλιγμένα σε χρυσοπόρφυρο ύφασμα.
Στο κέντρο του τύμβου βρέθηκε μονοθάλαμος μακεδονικός τάφος ο οποίος χρονολογείται από τα τέλη του 4ου αιώνα π.χ. η πρόσοψη του μνημείου είναι δωρική ενώ το αέτωμα του τάφου το κοσμούν μυθικοί γύπες με ολόχρυσα φτερά. Την είσοδο του τάφου στολίζουν δυο ολόσωμοι νέοι τυλιγμένοι με μακριές χλαμύδες στέκουν σιωπηλοί και φρουρούν τον τάφο. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ζωοφόρος του τάφου ύψους μόλις 35 εκατοστών. Στη ζωοφόρο, η οποία βρίσκεται
πάνω από το θυραίο άνοιγμα απεικονίζεται με ζωηρά χρώματα, σκηνή μακεδονικού συμποσίου: Άνδρες στεφανωμένοι είναι γυρμένοι σε αναπαυτικές κλίνες οι οποίες έχουν πολύχρωμα καλύμματα. Απολαμβάνουν τα πλούσια εδέσματα και μουσική από λύρα και δίαυλο που κρατούν δυο γυναικείες μορφές. Στην ίδια σκηνή υπάρχουν ακόμη μια ομάδα έφιππων και πεζών
συμποσιαστών, ενώ η σκηνή συμπληρώνεται από μια ομάδα Μακεδόνων οπλιτών, όπως μαρτυρούν η ενδυμασία τους, το κάλυμμα των κεφαλών τους, οι γνωστές “καυσίες” και τα όπλα τους.