* e-koufalia.gr * Ανεξάρτητη ενημέρωση για το Δήμο Χαλκηδόνος
Για να αλλάξει η Ελλάδα πρέπει να αλλάξουμε εμείς
Του Αθανάσιου Έλλις
Πλησιάζουμε στο τέλος των μνημονίων. Οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν είναι πρόθυμοι να φέρουν προς έγκριση στα κοινοβούλιά τους ένα ακόμη πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας. Το λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις, το δηλώνουν στις δημόσιες εμφανίσεις. Οι κυβερνήσεις και οι φορολογούμενοι των άλλων κρατών-μελών της Ευρωζώνης έχουν κουραστεί με την ελληνική υπόθεση. Αλλά και το ΔΝΤ προτιμά ο ρόλος του να είναι συμβουλευτικός.
Ετσι, σε οκτώ μήνες θα περάσουμε σε μιαν άλλη εποχή. Με ή χωρίς προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης, επιτροπεία, εποπτεία, παρακολούθηση –δυστυχώς, κάποιοι επιμένουν να δίνουν προτεραιότητα στην επικοινωνιακή διαχείριση παρά στην οικονομική ουσία– η χώρα θα πρέπει να κινηθεί σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Θα πρέπει να ζούμε με αυτά που παράγουμε, να θεσπίσουμε κανόνες και να τους ακολουθούμε.
Οποιο και να είναι το επικοινωνιακό περιτύλιγμα, η ελληνική οικονομία, και τελικά η κοινωνία, θα βρεθεί αντιμέτωπη με την «επόμενη μέρα». Ο τρόπος με τον οποίο θα τη διαχειρισθούμε, θα καθορίσει το μέλλον της χώρας.
Το υπαρξιακού χαρακτήρα ερώτημα που εμφανίζεται πιεστικά είναι εάν ως χώρα, ως πολίτες, ως κυβερνώντες, διδαχθήκαμε από την οκτάχρονη κρίση. Αν καταλάβαμε ότι δεν έφταιγαν οι άλλοι αλλά εμείς. Διότι μπορεί να έγιναν, και έγιναν, σημαντικά σφάλματα και από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι ήταν απροετοίμαστοι να διαχειρισθούν μια μείζονα κρίση σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε., ενώ έδωσαν προτεραιότητα στη διάσωση των τραπεζών τους –τώρα πλέον το παραδέχονται δημόσια– και από το ΔΝΤ με τους εσφαλμένους υπολογισμούς και τους λάθος πολλαπλασιαστές. Αλλά το πρόβλημα ήταν κυρίως ελληνικό. Εμείς προσλαμβάναμε, δίναμε αυξήσεις, μισθών και συντάξεων. Εμείς αφήσαμε τα ελλείμματα να ξεφύγουν και το χρέος να διογκωθεί.
Εγινε το πάθημα μάθημα; Εχουμε καταλάβει πόσο ακριβά κόστισε στη χώρα ο λαϊκισμός; Αποδεχόμαστε ότι εμείς προκαλέσαμε την κρίση, με αποτέλεσμα να έρθουν τα μνημόνια, και όχι το αντίστροφο; Και κατ’ επέκταση αντιλαμβανόμαστε ότι η μετάβαση στην κανονικότητα θα επέλθει μέσα από τη συνεργασία και όχι τη σύγκρουση με τους «ξένους»;
Σύντομα οι πολίτες θα έχουν την ευκαιρία, και την ευθύνη, να δείξουν αν όντως έβγαλαν τα σωστά συμπεράσματα. Αν άλλαξαν πραγματικά. Θα επιβραβεύσουν αυτούς που τολμούν να λένε τις δύσκολες αλήθειες ή θα προτιμήσουν αυτούς που επιμένουν στα εύκολα ψέματα;
Οι πολιτικοί στην πλειονότητά τους –υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις– έχουν αποδείξει με τη συμπεριφορά τους ότι ενδιαφέρονται πρωτίστως για τον εαυτό τους και δευτερευόντως για τη χώρα. Αλλά φτάνει με την πρόσκαιρη εξασφάλιση κομματικών οφελών.
Καθώς άλλη μία δύσκολη χρονιά φεύγει, η Ελλάδα του 2018 πρέπει να αποδειχθεί μια πολύ διαφορετική χώρα από την Ελλάδα του 2008. Μόνον έτσι θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της, να αποκτήσει υγιή χαρακτηριστικά και να αναπτυχθεί με βιώσιμο τρόπο. Αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αλλάξουμε. Ολοι.
