Ο αείμνηστος Νίκος Ηλιάδης (23 Ιουλίου 1958 – 27 Ιουνίου 2022) ήταν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που φόρεσε την φανέλα του ΠΑΟ Κουφαλίων την δεκαετία του 1970.
Ένα 10άρι με όλη την σημασία της λέξης, που άρχισε να “παίζει” στην καλύτερη ομάδα των Κουφαλίων την περίοδο 1973-’74 όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας και ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣΜ.
Του Αλέκου Παλαμίδα-Από τη σελίδα Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΣΜ
Καθιερώθηκε την επόμενη χρονιά (1974-’75) τότε που ο ΠΑΟ Κουφαλίων έφτασε ένα βήμα πριν την άνοδό του στην Β’ εθνική, αλλά την έχασε άδικα στην διαδικασία των πέναλτι (1-1,5-4) από τον Ρήγα Φεραίο, στον αγώνα μπαράζ που έγινε στην Κοζάνη.
Το καλοκαίρι του 1975, στο πλαίσιο της μεταγραφής του Χρήστου Γιαννακούλα, έγινε ένα φιλικό παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο της Λ. Αλεξάνδρας, με τον Νίκο Ηλιάδη (στην φωτογραφία αριστερά) να εντυπωσιάζει τους πάντες και τα πάντα αλλά παρά τα… θρυλούμενα, ο Παναθηναϊκός δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ επίσημα για τον 17χρονο τότε ποδοσφαιριστή.
Η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή για τον ίδιο και όλοι μιλούσαν για το μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαλαν τα Κουφάλια. Το 1978, ο Αλκέτας Παναγούλιας τον κάλεσε στην Εθνική Ερασιτεχνών όταν προκρίθηκε στην τελική φάση του κυπέλλου που διοργάνωσε η ΟΥΕΦΑ. Στον ημιτελικό απέκλεισαν με σκορ 2-1 την Ιρλανδία και στον τελικό (πάνω δεξιά) έχασαν στην παράταση 2-1 από την Γιουγκοσλαβία (κάτω δεξιά, δίπλα στον Αλκέτα Παναγούλια, πριν την έναρξη της παράτασης).
Οι εμφανίσεις του στην τελική φάση της διοργάνωσης, που έγινε τον Μάιο του 1978 στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”, κίνησαν το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και του προπονητή του Τ. Βεσελίνοβιτς που τον ήθελε στην ομάδα του σαν… αντικαταστάτη του Δεληκάρη (!!!) που είχε πάει στον Παναθηναϊκό. Λίγο πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφή, αποκτήθηκε ο Ουρουγουανός Ράφαελ Περόνε και ο Ολυμπιακός αποφάσισε να παραμείνει ο Ν. Ηλιάδης για ακόμη μια χρονιά τον ΠΑΟ Κουφαλίων, μεταθέτοντας την μεταγραφή του για την επόμενη χρονιά.
Η επόμενη χρονιά όμως ήταν καταστροφική για τον Ν. Ηλιάδη. Ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο (μηνίσκος) ήταν η… αρχή του τέλους της καριέρας του αφού όσο κι’ αν προσπάθησε (έφτασε μέχρι την Αγγλία γι’ αυτό) δεν κατάφερε να ξαναγίνει αυτός που ήταν.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τον “πήρε” ο Νίκος Μήτρακας στον Αγροτικό Αστέρα, αλλά δεν μπόρεσε να παίξει ούτε σε ένα παιχνίδι. Η καριέρα του κορυφαίου ποδοσφαιριστή που έβγαλαν τα Κουφάλια, τερματίστηκε λίγο πριν κλείσει τα 21 χρόνια του.
Ο μύθος, γύρω απ’ το όνομά του όμως έμεινε και θα μείνει όσα χρόνια και αν περάσουν…
*Την φωτογραφία αριστερά, μου την έστειλε ο κ. Vasilis Gotzidis και τις δύο φωτογραφίες δεξιά, μαζί με ορισμένες σημαντικές πληροφορίες για τον συμπαίκτη και φίλο του Ν. Ηλιάδη, ο κ. ΜΗΝΑΣ ΜΗΝΤΖΑΡΙΔΗΣ… Τους ευχαριστώ και τους δύο.
Ο Νίκος Ηλιάδης ήταν βασικός και στα δύο παιχνίδια της Εθνικής Ερασιτεχνών με την Ιρλανδία (2-1) και την Γιουγκοσλαβία (1-2) (φορώντας και το 10 το καλό) που έγιναν στις 13 και 15 Μαΐου 1978, στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”.
Αυτά τα λόγια, για τους αγώνες της Εθνικής Ερασιτεχνών τον Μάιο του 1978, τα έγραψε, σχολιάζοντας και τις δύο φωτογραφίες από τον τελικό με την Γιουγκοσλαβία, ο αείμνηστος Νίκος Ηλιάδης και μου τα έστειλε ο ΜΗΝΑΣ ΜΗΝΤΖΑΡΙΔΗΣ. Διαβάστε τι έγραψε…
FINALIST σε διοργανωση της UEFA Eθνικων ομαδων ερασιτεχνων ποδοσφαιριστων.
Καλοκαιρι του 1978
Η Εθνικη Ελλαδας ερασιτεχνων ποδοσφαιριστων σε διοργανωση της UEFA γινεται η πρωτη Εθνικη Ελλαδας,ανεξαρτητως αθληματος,που φτανει σε τελικο Πανευρωπαικου πρωταθληματος.
Στη πορεια της για τον τελικο απεκλεισε μεταξυ αλλων
τις Εθνικες ομαδες της Ιταλιας και Αυστριας με νικες 1-0 εκτος εδρας και κερδισε τη συμμετοχη της στο Final four που θα διεξαγοταν στο σταδιο Καραισκακη.
Στον ημιτελικο η Εθνικη Ελλαδας κερδισε την Ιρλανδια με 2-1 και φαινοταν πανετοιμη για τη μαχη που θα εδινε για την κατακτιση του πρωταθληματος Ευρωπης αντιμετωπιζοντας την Γιουγκοσλαβια.
Ο κανονικος αγωνας εληξε με 1-1 και δοθηκε ημιωρη παραταση οπου οι σκληροτραχηλοι και καλυτερα προετοιμασμενοι Γιουγκοσλαβοι πετυχαν το νικητηριο τερμα και στεφθηκαν πρωταθλητες Ευρωπης.
Για την Εθνικη Ελλαδας ηταν ενα επιτευγμα για τα δεδομενα της εποχης και ενα προμηνυμα οτι ο Ελληνικος Αθλητισμος μπορει να κατακτησει την κορυφη της Ευρωπης κατι που εγινε πολλες φορες απο πολλες Εθνικες Ομαδες.
Περηφανος που τιμηθηκα και τιμησα τη γαλανολευκη με το Ελληνικο εθνοσημο.
Υ.Γ. Στη φωτογραφια ο Ομοσπονδικος τεχνικος Αλκετας Παναγουλιας δινει οδηγιες στους παικτες πριν απο την εναρξη της παρατασης. Η Φωτογραφια του εξωφυλου ειναι απο τον ιδιο αγωνα.