Κουφάλια:Τα απόνερα ενός δήθεν πανηγυριού

Από αναγνώστρια μας λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή.

---

Κουφάλια: Τα απόνερα ενός δήθεν πανηγυριού

Κάποιες εκδηλώσεις που ξεκίνησαν μέσα σε έναν περιορισμένο χώρο και σε ένα κλίμα μυστικοπάθειας και απόλυτης σιωπής, χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση προς τον κόσμο σχετικά με το εισιτήριο εισόδου των τριών ευρώ που έπρεπε να καταβάλει κάποιος για να τις παρακολουθήσει, χθες τα ξημερώματα επιτέλους ολοκληρώθηκαν.

Η εικόνα απογοητευτική. Ο χώρος στον οποίο γίνονταν όλα τα χρόνια το πανηγύρι, άδειος, έρημος. Κι ο χώρος των εκδηλώσεων, πίσω, κρυμμένος.

Οι εντυπώσεις; Απογοήτευση, δυσαρέσκεια και θυμός από τον κόσμο, γιατί το περσινό πάθημα δεν έγινε μάθημα.

Κάποιοι αποφάσισαν για μια ακόμα φορά για εμάς, χωρίς εμάς, με το πρόσχημα ότι δήθεν σώζουν το πανηγύρι.

Ποιο πανηγύρι; Το πανηγύρι είναι μια μεγάλη γιορτή της παράδοσης που είναι ανοιχτή για όλους, μικρούς και μεγάλους.

Οι θεματοφύλακες της παράδοσης του τόπου μας, οι πολιτιστικοί μας σύλλογοι και συγκεκριμένα όσοι πήραν μέρος στις εκδηλώσεις, έπρεπε πάση θυσία να υπερασπιστούν αυτή τη μεγάλη γιορτή της παράδοσης και όλους αυτούς που κάποτε τους τη δίδαξαν απλόχερα, μαθαίνοντάς τους χορούς και μουσικά όργανα. Δεν το έκαναν.

Αρκέστηκαν σε κάποια έσοδα, λες και δεν θα υπήρχαν άλλες ευκαιρίες αργότερα για εκδηλώσεις με αυτό το σκοπό.

Έτσι λοιπόν, για μια ακόμα χρονιά, το αυθεντικό πανηγύρι, αυτός ο ιστορικός θεσμός που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, θυσιάστηκε στο βωμό του κέρδους, μιας και όποιος ήθελε να συμμετέχει σε κάποια πολιτιστική εκδήλωση έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να την πληρώσει.

Στη διάρκεια αυτών των τεσσάρων ημερών των εκδηλώσεων υποφέραμε από μια απίστευτης έντασης ηχορύπανση. Η ακουστική του χώρου που επιλέχθηκε φέτος για τις εκδηλώσεις και οι μεγαφωνικές εγκαταστάσεις ξεπέρασαν κάθε όριο. Τόσα χρόνια πανηγύρι, δεν έγινε ποτέ αυτό.

Οι ώρες των εκδηλώσεων, από τις 9 μ.μ. μέχρι τις 2 τα μεσάνυχτα, ήταν τουλάχιστον μαρτυρικές για εμάς. Η εκκωφαντική μουσική ήταν τόση, λες και οι εκδηλώσεις γίνονταν μέσα στα σπίτια μας.

Η υπομονή που δείξαμε τις πρώτες μέρες ήταν πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Χθες έσπασαν τα τηλέφωνα για διατάραξη κοινής ησυχίας στο αστυνομικό τμήμα.

Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι δεν είχαν ίχνος ενσυναίσθησης και φιλότιμου να μειώσουν μετά τα μεσάνυχτα έστω και λίγο την ένταση των μεγαφωνικών εγκαταστάσεών τους. Αντίθετα, δυνάμωναν περισσότερο τη φωνή, αγνοώντας επιδεικτικά τον κόσμο που υπέφερε.

Κανείς δεν σεβάστηκε ηλικιωμένους, άρρωστους, εργαζόμενους ανθρώπους που έπρεπε να ξυπνήσουν πολύ νωρίς για να πάνε στη δουλειά τους.

Τις φετινές εκδηλώσεις εμείς τις πληρώσαμε με το πιο ακριβό τίμημα: την υγεία μας.

Χριστίνα Παπακωνσταντίνου