Μαίρη Συμεωνίδου και Αριστοτέλης Κουφαλίων – Ένας κύκλος που κλείνει με αγάπη και συγκίνηση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΜορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Νέων Κουφαλίων «Αριστοτέλης»

Με μεγάλη συγκίνηση σας ενημερώνουμε και επίσημα πια την αποχώρηση της αγαπημένης μας κυρίας Μαίρης Συμεωνίδου από την ιδιότητα της χοροδιδασκάλου του συλλόγου μας.

Προσωπικοί και οικογενειακοί λόγοι δεν της επιτρέπουν να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο, ώστε να συνεχίσει την συνεργασία μας.

Το όνομα της κυρίας Μαίρης είναι συνυφασμένο με τον Μ.Π.Σ.Ν.Κουφαλίων Αριστοτέλη, στον οποίο ήταν χοροδιδάσκαλος για 30 χρόνια.

Ως Δ.Σ. είχαμε πάντα άριστη συνεργασία και υπήρχε πάντα αλληλοϋποστήριξη και αλληλοκατανόηση, ώστε να επιλύονται τα προβλήματα που παρουσιάζονταν κατά καιρούς στο σύλλογο.

Η κυρία Μαίρη ως μεταλαμπαδεύτρια της παράδοσης και του πολιτισμού ανέβασε το επίπεδο του συλλόγου πολύ ψηλά.

Είναι και θα είναι ένα σημαντικό μέλος της μεγάλης οικογένειας του Μ.Π.Σ.Ν.Κουφαλίων Αριστοτέλη και είναι και θα είναι πάντα στην καρδιά μας!!!

Την ευχαριστούμε θερμά για κάθε στιγμή που αφιέρωσε στον σύλλογό μας όλα αυτά τα χρόνια, για όλα αυτά που μας έμαθε με αφοσίωση και αγάπη, αλλά και για την προσοχή που έδειχνε σε κάθε χορευτή ξεχωριστά.

Της ευχόμαστε να είναι πάντα γερή και να έρχονται στη ζωή της μόνο χαρές και επιτυχίες σε ό,τι κάνει!!!!

Η πρόεδρος και το Δ.Σ. του Μ.Π.Σ.Ν. Κουφαλίων Αριστοτέλη


Μαίρη Συμεωνίδου

Αγαπημένοι μου,

Μέσα από την καρδιά μου, θέλω να σας ευχαριστήσω για τα ζεστά σας λόγια και για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε σε αυτήν την κοινή μας πορεία.

Η αγάπη, η στήριξη και ο σεβασμός που μου προσφέρατε δεν ήταν απλώς λόγια ή χειρονομίες – ήταν φως που με συντρόφευε σε κάθε βήμα, σε κάθε πρόκληση, σε κάθε όμορφη στιγμή που ζήσαμε μαζί.

Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και στη μεγάλη οικογένεια του Αριστοτέλη· για όλα αυτά τα χρόνια που περπατήσαμε δίπλα-δίπλα, μοιραστήκαμε εμπειρίες, συγκινήσεις, χαρές και μαθήματα ζωής.

Ήταν χρόνια βαθιάς ουσίας, γεμάτα στιγμές που αφήνουν αποτύπωμα στην ψυχή. Σχέσεις σαν αυτές δεν ξεθωριάζουν – μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο και κατοικούν για πάντα μέσα μας, σαν γλυκιά ανάμνηση και πηγή δύναμης.