* e-koufalia.gr * Ανεξάρτητη ενημέρωση για το Δήμο Χαλκηδόνος
Μήνυμα Δημάρχου Χαλκηδόνος κ.Τσουκνιδά Ιωάννη για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Στη μακραίωνη και ένδοξη ιστορία της χώρας μας, ξεχωριστή θέση κατέχει η 28η Οκτωβρίου 1940.
Η αυτοθυσία του Ελληνικού λαού έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι η ομοψυχία και η πίστη στο Δίκαιο του Αγώνα μπορούν να αντιμετωπίσουν την αυθαιρεσία των μεγάλων κρατών, παρά τη στρατιωτική τους υπεροχή.
Η 28η Οκτωβρίου, για εμάς τους νεότερους Έλληνες, είναι ημέρα γιορτής και Εθνικής υπερηφάνειας, αλλά ταυτόχρονα και ημέρα τιμής και ευγνωμοσύνης για όλους αυτούς, επώνυμους και ανώνυμους συμπατριώτες μας, που δημιούργησαν την εποποιία του 1940, η οποία έγινε αντικείμενο παγκόσμιου σεβασμού και έθεσε τις βάσεις για τη μετέπειτα αντίσταση στους κατακτητές.
Ο Αγώνας που έδωσαν από κοινού ο Ελληνικός λαός και οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, δεν τίμησε μόνο την ιστορία του Έθνους μας, αλλά έδωσε ελπίδα στα έθνη του κόσμου και αποτέλεσε σύμβολο ηρωικής στάσης για την υπεράσπιση των αξιών του πολιτισμού μας.
Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν από αυτούς και τον αγώνα τους για τη διαφύλαξη ύψιστων ιδανικών όπως η ελευθερία, η ειρήνη και η ανιδιοτελής αγάπη για την πατρίδα. Αντίστοιχα, ενωμένοι όπως τότε, ας εργαστούμε όλοι μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, για την ανόρθωση της χώρας μας, αφήνοντας ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές ένα καλύτερο μέλλον.
Ιωάννης Τσουκνιδάς
Δήμαρχος Χαλκηδόνος
Δράττοντας της ευκαιρίας, που μου έδωσε ο Επίσημος Εκλεγμένος Πρώτος Πολίτης του τόπου μου, ο Σεβαστός Δήμαρχος ως είθισται, με το πολύ επίκαιρο, αλλά και τόσο διαχρονικό εύστροφο, μήνυμα του, περί της 28 Οκτωβρίου του 1940, εν τούτοις, για την ηρωική θυσία των Ελλήνων προγόνων μας, με κατεξοχήν γνώρισμα τους, την εκάστοτε ανιδιοτέλεια, αλλά επιπροσθέτως περαιτέρω, και την ομοψυχία, που τους διέκρινε, συνόδευε. Εν προκειμένω, δείγμα εμφανέστατης, δεν αντιλέγω, πως τέτοιες ημέρες χρειάζεται, μία επιλεκτική καλοσυνάτη διατύπωση, γεφυροποιούς μετριοπαθούς συμπλεύσεως, ιστορικής επιφανειακής εντρυφήσεως, μονομερής πολιτικής προσεγγίσεως. Εν συνεχεία, θεώρησα σκόπιμο και επιτακτικό όμως, εγώ ο Δήμος ο Βαλκανίδης, να περάσω ένα βήμα παραπάνω, μακροπρόθεσμα, και εν πολλοίς, στο να ρίξω-φυτέψω επιτέλους, έναν Εθνικό αμιγώς ιστορικό Σπόρο, κάτω σε αυτήν την εντελώς άνυδρη Πνευματική Τοπική γη των Κουφαλίων, που στερείται εμφανώς, παραδείγματα Εθνικής ιστορικής φιλοπατρίας, μη σοβαρών Προτύπων, λόγω γενικότερης ελλείψεως ιστορικού προσανατολισμού, κρίσεως αξιών, ηθών και εθίμων, παραδόσεων εν πολλοίς ή ταυτότητας εν συνόλω. Εν ταύτα, Προτείνω το Δημοτικό Στάδιο των Κουφαλίων, να ονομαστεί ως, Αντισυνταγματάρχου ΠΑΎΛΟΥ ΚΟΥΡΟΎΠΗ, εν ολίγοις, του Ηρωικού τελευταίου Διοικητού, της Ελληνικής παραλιακής πόλεως της Κερύνειας, εις την μαρτυρική μας κατεχόμενη Βόρειο Κύπρο, του Τάγματος 251ΤΠ του τραγικού 1974. Εν συνεχεία, που επί δύο ολόκληρες ημέρες, από τις 20 Ιουλίου, πρόβαλλε σημαντικότατη σθεναρή αντίσταση, προς στους αναρίθμητους πάνοπλους Τούρκους εισβολείς κατακτητές του Αττίλα, και έτσι βρήκανε επαρκή χρόνο, που χρειάζονταν εναγωνίως, οι κατατρομαγμένοι, έντρομοι εν πολλοίς, κάτοικοι της παρακείμενης Κερύνειας, μόλις 7km, ώστε να προλάβουνε να απομακρυνθούνε, άρον, άρον, από τις πατρογονικές τους εστίες, με φυσικό επακόλουθο, πολύ λιγότεροι νεκροί, τραυματίες, αγνοούμενοι, βιασμένοι, λόγω των βαρβάρων και αιματοπότιστων πολυαρίθμων και πάνοπλων εξοπλισμένων Τούρκων εισβολέων. Υπενθύμιση ότι, σε απόσταση αναπνοής, δίπλα από την παραλιακή Πόλη της Κερύνειας, υπήρχε το χωριό του Αγίου Γεωργίου, με την ομώνυμη Εκκλησία του, εναργώς παρακείμενα, από το Δημοτικό Στάδιο των Κουφαλίων, διαχρονικώς εγκαθίσταται, η Σεβάσμια Τοπική Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Επομένως, όταν εισήλθαν τις μεσημεριανές ώρες, στις 22 Ιουλίου, μέσα στην ερειπωμένη Πόλη φάντασμα, να την βρούνε στην κυριολεξία άδεια, λόγω της Ηρωικής αντιστάσεως, που πρόλαβε και προέταξε, παρόλο που ήτανε ολιγομελείς, ολιγάριθμοι, του 251 ΤΠ, με επικεφαλής τον Ήρωα Διοικητή τους, τον Αντισυνταγματάρχη τον ΠΆΎΛΟ ΤΟΝ ΚΟΥΡΟΎΠΗ, του αιματηρού καλοκαιριού του 1974, που αγνοείται η επιμέρους τύχη του, από το μεσημέρι της 22 Ιουλίου, εκείνου του τραγικού έτους, αλλά και ημέτερα προδομένου δυστυχώς. Ως εκ τούτου, αναφέρομαι στο λιοντάρι της Κερύνειας, όπως τον αποκαλούσανε, γεννημένος σε κάποιο χωριό της Μεσσηνίας, άρα αμιγώς Ελλαδίτης, το 1929, ενώ παράλληλα, τα έτη από το 1963, έως το 1965, σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Νομική, και όπως ευλόγως αντιλαμβάνεστε όλοι σας, ομιλώ για μία άκρως αρτιμελή Εθνική Αναγνωρίσιμη προσωπικότητα, αλλά δυστυχώς, εντελώς άγνωστη στο ευρύ κοινό, λόγω εμφανέστατων ιδιοτελέστατων στείρων επιλεκτικών πολιτικών σκοπιμοτήτων, επιλεκτικών διακινουμένων, στο αμιγώς ανιστόρητο κοινό, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, ημιμαθή. Εν κατακλείδι, σίγουρα δεν είναι το επιφανέστατο λαμπερό πρόσωπο, που επιθυμείτε όλοι σας, του κάποιου διακριθέντα ακραιφνώς καταναλωτικού εμπορικού αθλητού, αμιγώς στείρων, τοπικιστικών συμφερόντων, αλλά και συναισθηματισμών. Επειδή, αφενός μεν, σε αυτήν την χώρα, εμφανώς συγχέουμε ποικιλοτρόπως, τον εκάστοτε Εθνικό Ηρωισμό, και γενικότερα της αυταπαρνήσεως, που απορρέει μέσα από το σύνολο του Εμείς, με το αμιγώς φίλαυτο, ιδιοτελέστατο, συμφεροντολογικό εμπορικό-σαρκικό αθλητικό εγώ, τύπου Κεντέρη, Θάνου, Ιακώβου εις την άρση Βαρών, Καχιασβίλη και ου το καθεξής. Αφετέρου δε, διότι δεν προάγει τα αναρίθμητα καρναβάλια τοις πάσι, που διαρκώς παρελαύνουνε κατακόρον, από τις οθόνες της συστημικής και ασφαλώς κατευθυνόμενης τηλεοράσεως, τύπου περιβόητων γιορτών, το προσφάτως- Ελλάδα έχεις ταλέντο, όπως τις γιαουρτομαχίες, τις γιορτές κρασιού, καρπουζιού, σταφυλιού, λουλουδιού, χορού, θέρους, ανθοεκθέσεως, πανσελήνου πάρτι, των συλλεκτών play mobil, ασεβώς Ανήμερα της Θεομητορικής Εορτής, της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου Παναγίας μας, εν ολίγοις τον 15Αυγουστο, να διοργανώνουμε επισήμως αήθη αγώνες Τένις, λες και χάθηκαν οι υπόλοιπες ημέρες του χρόνου. Εν τέλει, για περισσότερες πληροφορίες, στο κείμενο, Ή ΏΡΑ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΈΝΩΝ-ΠΡΟΤΆΣΕΩΝ. ΒΑΛΚΑΝΊΔΗΣ-ΔΉΜΟΣ-ΚΟΥΦΆΛΙΑ. Ο ΛΆΤΡΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΎ.