Λίγο πριν πάει ο παλιός ο χρόνος…
Την περασμένη εβδομάδα έτυχε να συναντηθώ με έναν πρώην αυτοδιοικητικό του δήμου μας που κατά γενική ομολογία – είτε διαφωνείς, είτε συμφωνείς με τις απόψεις και τις επιλογές του – οφείλεις αν μη τι άλλο να παραδεχθείς τη μακρά του εμπειρία επί των θεμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η αλήθεια είναι πως καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας μπορούσες να διακρίνεις έντονα μια διάθεση αυτοκριτικής για το ’’ένδοξό’’ του παρελθόν, στοιχείο που εκτίμησα ιδιαίτερα καθ’ ότι σπανίζει όλο και περισσότερο σε εκείνους τους ανθρώπους που πρωταγωνιστούν και πρωταγωνίστησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στα τεκταινόμενα. Επιπλέον όμως διέκρινες έναν προβληματισμό και μια ανησυχία τόσο για το προβληματικό – όπως είπε – παρόν όσο και για το αβέβαιο μέλλον του δήμου.
Σε τι συνίσταται θα πει κανείς το προβληματικό παρόν; Δανείζομαι ένα από τα ουκ ολίγα ’’περιστατικά’’ που τόσο απλόχερα προσφέρει η σημερινή διοίκηση. Στο δημοτικό συμβούλιο της 30ης Νοέμβρη μείζον θέμα ανέκυψε με την προβλεπόμενη ή μη προβλεπόμενη χρήση των υπηρεσιακών οχημάτων από τους αντιδημάρχους. Η κοινή λογική λέει πως ένας αντιδήμαρχος κάνει χρήση του υπηρεσιακού οχήματος προκειμένου να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του με επάρκεια και δεν χρειάζεται να διυλίζουμε τον κώνωπα επ’ αυτού. Αυτό που προξένησε αλγεινή εντύπωση ήταν η στάση του αντιδημάρχου οικονομικών , ο οποίος σε μια προσπάθεια τήρησης πολυπόθητων ισορροπιών για αργότερα έσπευσε να βάλει πλάτη στον αντιδήμαρχο τεχνικών έργων παρέχοντάς του πλήρη κάλυψη και κάνοντας όλους εμάς τους απλούς δημότες να διαπιστώνουμε ιδίοις όμμασι για άλλη μια φορά πόσο κοντά τελικά μπορεί να φέρει τους ανθρώπους το καλό του τόπου.
Σημειολογική υπήρξε η στάση του συνόλου των συμβούλων της συμπολίτευσης. Πλην ενός εξαιρουμένου (του κυρίου Τσακίρη), επικράτησε πλήρης βουβαμάρα στην αίθουσα. Ο καθένας λογικά θα είχε τους λόγους του για τους οποίους τήρησε αυτή τη στάση. Ο καθένας ωστόσο κρίνεται βάσει των όσων λέει, οι πολιτικοί άνδρες δε κρίνονται ακόμη κι όταν υστερόβουλα σιωπούν ενώ επιβάλλεται να μιλήσουν.
Και κάτι ακόμη που αφενός πέρασε στα ψιλά, αφετέρου σκοπεύει να μας πάρει και κάτι ψιλά από την τσέπη, γι’ αυτό και στη συζήτησή μας έλαβε τη δέουσα προσοχή. Οι αυξήσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΥΑ. Μέσα από σύνθετα οικονομετρικά μοντέλα – ακούω και μένω άφωνος – τα οποία σίγουρα προβάλλονται ως πρόχειρη δικαιολογία που δεν πείθει κανέναν, καλύπτεται τελείως προσχηματικά η απόφαση της δημοτικής αρχής. Κι εφόσον έχουμε σχεδόν ακουμπήσει τον πυρήνα της οικονομικής επιστήμης γιατί δεν κάνουμε ένα κλικ πίσω σε πιο απλές, ίσως όμως πιο αποτελεσματικές σκέψεις και πολιτικές επιλογές; Ο δήμος άλλωστε διαθέτει συμβούλους κι άλλους συμβούλους και ειδικούς συμβούλους για τους οποίους ’’σπαταλιούνται’’ αρκετά χρήματα. Ε λοιπόν αυτοί με τη σειρά τους δεν μπορούν να ’’σπαταλήσουν’’ λίγη φαιά ουσία ούτως ώστε να βρουν μια λύση λιγότερο επιβαρυντική για όλους εμάς;
* Ο Χάρης Πιτσίλκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Κουφάλια. Έχει σπουδάσει Οικονομικές και Πολιτικές επιστήμες με μεταπτυχιακές σπουδές στο αντικείμενο του.
Σημ e-koufalia.gr :Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον δικτυακό τόπο του e-koufalia.gr εκφράζουν την άποψη των δημιουργών τους και όχι κατ’ ανάγκη την άποψη των φορέων που επιβλέπουν το e-koufalia.gr , εκτός και αν κάτι τέτοιο αναφέρεται ρητά στα άρθρα. : http://e-koufalia.gr/ori-chrisis/