Του Π.Βαρδουκέλη:Η πόλις (δήμος Χαλκηδόνος) εάλω, ούτως ή άλλως.

Η πόλις (δήμος Χαλκηδόνος) εάλω, ούτως ή άλλως.

Με αφορμή ότι τις τελευταίες μέρες στον δήμο μας κύριο θέμα των τοπικών πολιτικών εξελίξεων και συζητήσεων είναι η προσέγγιση και η διαπραγμάτευση των Αναγνωστόπουλου-Βαϊνά με την παράταξη του κου Σαραφίδη για συμφωνία συν-διοίκησης, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να θυμηθούμε τι μας έλεγε μεταξύ άλλων ο  Αναγνωστόπουλος  ως υποψήφιος δήμαρχος στον προεκλογικό του λόγο στα Κουφάλια …

<<…Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα που προσπαθεί με κάθε τρόπο να διατηρήσει την παρουσία του στα κοινά.  Με δημοτικούς συνδυασμούς διπλής υπόστασης. Με δημοτικούς συνδυασμούς που το πρόγραμμά τους έρχεται από το χθες και τα επιχειρήματα  τους εξαντλούνται στο εμπόριο ελπίδας και ψεύτικων υποσχέσεων ως πολιτικά γραφεία διεκπεραιώσεων και ευρέσεως εργασίας……. Πως είναι δυνατόν επί 25 χρόνια να εναλλάσσεστε σε στρατόπεδα πότε φίλοι και πότε εχθροί, πότε συνεργάτες και πότε αντίπαλοι, πότε καταγγέλλοντες και πότε καταγγελλόμενοι;…… Εμείς απευθυνόμαστε με αλήθειες, με όραμα και με πραγματική πολιτική πρόταση στους συμπολίτες μας. Δεν ανήκουμε στο παρελθόν. Δεν έχουμε ως πολιτική πρακτικές συναλλαγές που γίνονται με χαμηλωμένα φώτα κρυφά και εις βάρος της κοινωνίας……>> !!!!!!!!!!!!!!

Αυτά έλεγε τότε….

Γράφει ο Παναγιώτης Βαρδουκέλης

Σήμερα όμως λέει άλλα καθώς βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για συν-διοίκηση με την παράταξη του κου Σαραφίδη δηλαδή με όλο αυτό που μας περιέγραφε προεκλογικά. Η συνέπεια στο μεγαλείο της.!!

Είτε οι συζητήσεις τελικά τελεσφορήσουν, είτε όχι, αυτή η απέλπιδα προσπάθεια να σώσει ότι σώζεται δείχνει απλά το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται,  αποδεικνύει περίτρανα πως το μεγάλο του αφήγημα για μια νέα εποχή στο δήμο μας πάει περίπατο μαζί με όλες τις υπόλοιπες προεκλογικές του φανφάρες…..Αποδεικνύει ότι και  στο παρελθόν ανήκει, και από καταγγέλλων και εχθρός έγινε σύμμαχος και φίλος σκύβοντας το κεφάλι  στο ¨χθες¨ (όπως χαρακτήριζε τον κο Σαραφίδη και τους υποστηρικτές του) και μυστικές συμφωνίες προσπαθεί να κάνει σε δωμάτια με χαμηλό φως σε μια άκρη του δήμου μας ….

Η αξιοπιστία λοιπόν του Σταυράκη στο απόγειο της… Αυτό περίμεναν άραγε οι πολίτες  που τον ψήφισαν καθολικά πιστεύοντας καλοπροαίρετα όσα ψέματα, όπως αποδεικνύεται σήμερα, τους σέρβιρε;

Προφανώς απελπισμένος από την πολιτική του μοναξιά  ο νεοέλληνας δήμαρχος Σταυράκης Αναγνωστόπουλος είναι πλέον έτοιμος να  υποταχθεί χαμένος μέσα  στα κυκλώματα της χρήσης και της προσωπικής ανάγκης.

Φαίνεται ότι είναι αδύναμος πλέον να ελέγξει την ομάδα του. Μια ετερογενή και ανομοιογενή πολιτική ομάδα  που εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις αποτελείται από ¨πολιτικά¨ όντα που χρησιμοποίησαν την ψήφο του λαού ως εφαλτήριο της προσωπικής τους επιβίωσης. Τον μόνο βέβαια που έχει στο τσεπάκι του είναι τον κο Βαϊνά ..που και αυτός από υποψήφιος δήμαρχος όπως φαίνεται κατάντησε, μάλλον από επιλογή και για τους δικούς του λόγους, υποχείριο του.

Ζει λοιπόν στη φαντασίωση της θέσης του  αλλά και της απώθησης κάθε ηθικής και πολιτικής αξίας. Ξέχασε κάθε λέξη της προεκλογικής του εκστρατείας και τρώει σήμερα ο ίδιος ως κυρίως γεύμα τα αποφάγια του τοπικισμού που ¨τάισε¨ τους πολίτες κυρίως της δημοτικής ενότητας Αγίου Αθανασίου.

Με  τα οράματά του ίδιου και των περισσοτέρων των εκλεγμένων του να εξαντλούνται στο επίπεδο της συναλλαγής, της υποκρισίας και της επανατοποθέτησης.

Όλες οι αδυναμίες του δημάρχου ακτινοβολούν χωρίς σταματημό το κενό μιας πολιτικής ανικανότητας  που φτάνει στα όρια της αυτοκαταστροφής. Πολιτικά αφελής  διαπραγματεύεται μια συμφωνία, που ακόμη και αν δεν τελεσφορήσει (που είναι το πιθανότερο γιατί ο κος Σαραφίδης δεν είναι και ο ευκολότερος διαπραγματευτής) δείχνει εκτός των άλλων το πόσο πολιτικά ελλιπής είναι. Προσπαθεί να συμπαρασύρει και να βρει όχι απλά υποστηρικτές αλλά  άλλοθι για την ελλειμματική  διοίκηση του.

Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι η ρητή εντολή των πολιτών στο πρόσωπό του, αποτελεί για τον ίδιο και τους πολιτικούς κολλητούς του απλά ένα εργαλείο  επιβίωσης.

Όλες οι προεκλογικές αντιθέσεις και υποσχέσεις του αποδεικνύονται  σήμερα πλαστές και φαίνεται πλέον ξεκάθαρα πως δρομολογήθηκαν με τέτοιο αστείο τρόπο  ώστε να αγκυροβολήσουν στο λιμάνι της προσωπικής υποταγής προς προστασία μόνο προσωπικών επιδιώξεων και συμφερόντων.

Από την πλευρά του κου Σαραφίδη μια τέτοια πιθανή  συμφωνία θα οδηγούσε  όλα τα ¨μεγάλα¨ γαλάζια στελέχη της παράταξής του αλλά και του δήμου μας στην ¨αγκαλιά¨ του Σταυράκη.

‘Όπως φαίνεται ένα  κοκαλάκι εξουσίας μπορεί να γίνει ο δίαυλος πολιτικής συζήτησης και συναίνεσης, μπορεί να γίνει ο λόγος που θα κάνει τους τιμητές  και αντιπολιτευόμενους του δημάρχου απλά σφουγκοκωλάριους του .….. Η αντιμισθία μιας θέσης ή έστω η  ¨δόξα¨ της και η επιδίωξη μελλοντικών πολιτικών και προσωπικών στόχων είναι για κάποιους ικανή συνθήκη γεφύρωσης και καλά όλων των μέχρι σήμερα αντιθέσεων.

Θα πρέπει ίσως όμως να σκεφτούν σοβαρά το βάρος μιας τέτοιας συν-διοίκησης καθώς θα τους φέρει  έμμεσα αλλά ξεκάθαρα υπό την ομπρέλα του Σταυράκη και παράλληλα θα τους εκθέσει για ακόμη μία φορά πολιτικά αλλά και προσωπικά καθώς  θα φανερώσει,  με αυτό τον άκομψο και πολιτικά αναξιοπρεπή τρόπο, πως τελικά κανείς δεν έχει όραμα για τον τόπο του πάρα μόνο για τον εαυτό του….

Τελικά μάλλον αντί να κάθομαι και να γράφω όλα αυτά ίσως θα έπρεπε απλά να τους ευχαριστήσω όλους καθώς με επιβεβαιώνουν για ακόμη μία φορά…..

Γιατί πλην όλων των άλλων ακόμη  και μόνο η διάθεση που δείχνουν και οι δύο πλευρές για διαπραγμάτευση προς συμφωνία θέτει νέα δεδομένα στον όρο πολιτική απάτη.

Το να γλύφεις εκεί που φτύνεις ξεπερνάει ούτως ή άλλως κάθε κακή προσδοκία που μπορεί να έχεις για τους ανθρώπους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα στα οποία ο λαός έχει ακουμπήσει τις ελπίδες για τον τόπο του.

Το αστείο βέβαια είναι ότι αν τελεσφορήσει όλο αυτό θα βγουν όλοι στη κοινωνία για να σώσουν ότι σώζεται και θα λένε ότι αυτό ήταν μια αναγκαιότητα, ένα ¨άνοιγμα¨ ενότητας, ένα αναγκαίο ¨κακό¨ για να πάει ο δήμος μας μπροστά, ότι βάζουν στην άκρη το εγώ και άλλες τέτοιες πολιτικάντικες και δημαγωγικές ανοησίες.

Τα παραπάνω μάλιστα ήδη αποδεικνύονται στην πράξη καθώς η  τοποθέτηση του δημάρχου στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο αλλά και σε ιστοσελίδα (voria.gr 1/9/21) για διάλογο, συνεργασίες και συναίνεση φανερώνει το κλίμα που προσπαθεί να κτίσει προετοιμάζοντας το έδαφος. Επιπρόσθετα αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι έχει αφήσει κενή μια έμμισθη θέση αντιδημάρχου και μία άμισθη περιμένοντας…

Η αλήθεια είναι μία. Πως ο καθένας από την πλευρά του, με μια τέτοια συμφωνία θα διασφάλιζε τις μικρές ή μεγάλες ορέξεις του και φυσικά τα προσωπικά συμφέροντά του.

Σκληρή η αλήθεια κύριοι, αλλά ποιος μπορεί να τα βάλει με την πραγματικότητα; Μια πραγματικότητα που εσείς οι ίδιοι ορίζετε με τις ¨μυστικές¨ συναντήσεις σας.

Τελικά αυστηρά πολιτικά,  την ¨παρτίδα¨ θα μπορούσε μέσα από όλη αυτή την ¨σκοτεινιά¨ να την κερδίσει προσωπικά μόνο ο κος  Σαραφίδης που όπως φαίνεται είναι ο μοναδικός που διαθέτει πολιτικό ένστικτο.

Θα ¨Άλωνε¨ λοιπόν το δήμο Χαλκηδόνος αν και τρίτος στις εκλογές, θα ¨έμπαινε¨ στο παιχνίδι της εξουσίας ως μοναδικός εκπρόσωπος των Κουφαλίων στη διοίκηση,  θα έδινε οριακή πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο στην παράταξη του Σταυράκη (οριακή….δηλαδή μπορεί να τον ελέγχει), θα γινόταν ο πρώτος τη τάξει ¨αόρατος¨ συν-δήμαρχος σπρώχνοντας ακόμη περισσότερο στην αφάνεια τον κο Βαϊνά, θα κρατούσε σχεδόν όλη την ομάδα του ενωμένη (με τις θεσούλες που θα τους εξασφάλιζε) και κυρίως θα άνοιγε την πίσω πόρτα της εξουσίας για τον μέλλον ή στον εαυτό του ή στους ¨στη σκιά αναμένοντες¨ ….Αυτό θα ήταν  deal!!!!! Οψόμεθα…

Όπως και να έχει, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα εύχομαι σε όλους να είναι γεροί και υγιείς για να μας χαρίσουν στο μέλλον και άλλες τέτοιες μεγαλειώδης στιγμές πολιτικής ¨υπευθυνότητας¨ και ¨αξιοπιστίας¨.

Εγώ απλά  θα συνεχίσω, να προσπαθώ να μην εκπλήσσομαι από τον πολιτικό κατήφορο των αιρετών εκπροσώπων μας στο δήμο. Ούτως ή άλλως από τους ανθρώπους δεν μπορείς να περιμένεις τίποτε περισσότερο από αυτό που είναι.  Ακόμη και αν είναι αυτοί που ορίζουν, έστω και πρόσκαιρα, τις τύχες ενός τόπου.

Θα συνεχίσω,

ως ρομαντικός ηλίθιος (όπως πιστεύουν μερικοί) να  απολαμβάνω την μοναξιά της αξιοπρέπειας….παρέα με τους στίχους του Ν.Καββαδία:  (αγαπημένοι του αδελφού μου Μ.Ξ)

<<θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.>> 

Θα συνεχίσω να πορεύομαι όρθιος και όχι γονυπετής παρέα με λέξεις, όπως αυτές του Μενέλαου Λουντέμη:

<<Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν & τα ίδια

μιας & δεν ντράπηκαν τα στόματα που τα έλεγαν.>>

Καλή τύχη σε όλους.