* e-koufalia.gr * Ανεξάρτητη ενημέρωση για το Δήμο Χαλκηδόνος
Μεταξύ τυρού και αχλαδίου
Του Χάρη Πιτσίλκα *
Το μεσημέρι της 19ης Μαρτίου ήμουν καλεσμένος σε τραπέζι, παρέα με εκλεκτούς φίλους. Λίγο πριν το τέλος της μάζωξης κάθισε μαζί μας εξέχον μέλος της διοίκησης του Δήμου και όπως ήταν αναμενόμενο το κέντρο βάρους της συζήτησης μετατοπίστηκε σε θέματα που σχετίζονται με τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης εν γένει αλλά και του Δήμου Χαλκηδόνος ειδικότερα.
Μεταξύ των διαφόρων που ελέχθησαν εκεί, προς μεγάλη μας έκπληξη ακούσαμε από τα πλέον επίσημα χείλη ότι για τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΥΑΧ η διοίκηση δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη. Το ’’σφάλμα’’ βαρύνει αποκλειστικά τους υπαλλήλους, οι οποίοι κατά την προσφιλή τους τακτική δεν σήκωναν επί χρόνια ολόκληρα το καπάκι του υδρόμετρου ώστε να καταγράφουν τις ακριβείς ενδείξεις, παρα μόνο – κάνοντας μαντεψιές – σημείωναν κατά προσέγγιση την κατανάλωση του κάθε νοικοκυριού. Και το σωτήριον έτος 2017 ’’αποφασίστηκε’’ να σηκώνονται τα καπάκια και μαζί με αυτά το ύψος των λογαριασμών.
Ως εδώ καλά (;) ή εν πάση περιπτώσει περίπου καλά. Για όσους όμως έχουν κοντή μνήμη υπενθυμίζεται ότι δεν έχουν περάσει παρά 3 – 4 μήνες από την τελευταία φορά που δημοσίως ακούσαμε ότι οι αυξήσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΧ προκύπτουν μέσα από σύνθετα οικονομετρικά μοντέλα. Αυτή μάλιστα, είναι μια καθ’ όλα τεχνοκρατική απάντηση που κρύβει όσα θέλει κανείς να κρύψει και δεν έχει καμία σχέση με τη μπακαλίστικη προηγούμενη.
Αν βέβαια εξετάσει κανείς πιο προσεκτικά τις δύο ’’αιτιολογίες’’ – πέραν των στοιχείων διχασμένης προσωπικότητας που φαίνεται να παρουσιάζει η συμπολίτευση – θα διαπιστώσει την ύπαρξη ενός κοινού χαρακτηριστικού. Ενός χαρακτηριστικού που δεν είναι άλλο από αυτό της ευθυνοφοβίας. Με απλά λόγια, είτε έτσι είτε αλλιώς, η δημοτική αρχή δεν ευθύνεται για τις ακριβότερες χρεώσεις. Πρέπει να καταστεί κατανοητό ότι αυτό δεν αποτελεί απόφαση της δημοτικής αρχής ακόμη κι αν χρειάζεται κάθε τόσο να εφεύρουμε απίθανες δικαιολογίες.
Γιατί όμως να εξαντλούμε την ευρηματικότητά μας κατ’ αυτό τον τρόπο, αδικώντας κι εμάς και τον τόπο μας; Είναι εξαιρετικά δύσκολη η υιοθέτηση μιας νοοτροπίας απαλλαγμένης από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος που ακόμη και σήμερα φωνάζουν ζωηρά παρόν. Είναι δύσκολη προσπάθεια, αλλά αξίζει τον κόπο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από αυτό. Από την αλλαγή νοοτροπίας. Διότι η αλλαγή μιας διοίκησης που εξαντλείται στα όρια της μικροπολιτικής, του μικροσυμφέροντος και της συνεχούς εναλλαγής στους ρόλους ’’χρεώστη – πιστωτή’’ στην εξόφληση πολιτικών γραμματίων, δυστυχώς αργεί.
- Ο Χάρης Πιτσίλκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Κουφάλια. Έχει σπουδάσει Οικονομικές και Πολιτικές επιστήμες με μεταπτυχιακές σπουδές στο αντικείμενο του.
