Χ.Παπακωνσταντίνου:Αυτή τη χαρά κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας τη στερήσει!

Κάθε καλοκαίρι, σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας οργανώνονται σε υπαίθριους χώρους, πανηγύρια, είτε για θρησκευτικούς λόγους με αφορμή τη γιορτή κάποιου αγίου, είτε για εμπορικούς σκοπούς.
Σε μια εποχή που οι άνθρωποι εργάζονταν σκληρά για την επιβίωσή τους, χωρίς πολλές από τις ανέσεις που έχουμε εμείς σήμερα, τα πανηγύρια ήταν ένα κορυφαίο κοινωνικό και πολιτιστικό γεγονός.

Ήταν η αφορμή για να ανταμώσουν οι άνθρωποι, να πουλήσουν τα προιόντα που παρήγαγαν οι ίδιοι, να ανταλλάξουν ή να πουλήσουν τα ζώα τους και να αγοράσουν όλα όσα χρειάζονταν για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του χειμώνα.

Ήταν η αφορμή να ξεκουραστούν, να φορέσουν τα καλά τους ρούχα, τις παραδοσιακές τους στολές, να συναντηθούν με φίλους, ξενιτεμένους, κοντοχωριανούς. Να θυμηθούν, να νοσταλγήσουν, να ερωτευτούν, να φάνε, να πιουν, να διασκεδάσουν και να χορέψουν με την ψυχή τους.

Το γλέντι στις αυτοσχέδιες ταβέρνες διαρκούσε μέρες και νύχτες και τα μουσικοχορευτικά δρώμενα από ντόπιους και περιφερόμενους καλλιτέχνες διαδέχονταν το ένα, το άλλο . Το πανηγύρι ήταν μια μεγάλη γιορτή για μικρούς και μεγάλους. Βάλσαμο ψυχής.

Η εικόνα που παρουσιάζει αυτές τις μέρες ο χώρος που διοργανώνεται το δικό μας πανηγύρι, του Αυγούστου, προκαλεί μεγάλη θλίψη σε όλους μας, αλλά κυρίως σε μας που στην παιδική μας ηλικία, είχαμε από το παράθυρο του σπιτιού μας, την πιο όμορφη θέα στο χώρο του πανηγυριού.

Πόσες φορές ξενυχτήσαμε σε κείνο το παράθυρο περιμένοντας τις κούνιες, τις παλάντζες, το γύρω του θανάτου, τα συγκρουόμενα, τους πάγκους με τα παιχνίδια, το μαλλί της γριάς. Στιγμές μοναδικές και πολύτιμες.

Μέρες τώρα παρακολουθούμε όλοι ένα πινγκ πονγκ αποποίησης ευθυνών για την άσχημη αυτή εξέλιξη. Δε γνωρίζω ποιος φταίει τελικά, άλλωστε όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας και τα αποτελέσματά τους.

Μπορεί τα σύγχρονα πανηγύρια να μην θυμίζουν πολύ εκείνα τα παλιά, τα παραδοσιακά, μπορεί να έχει χαθεί η μαγεία των χρόνων εκείνων, εξακολουθούν όμως να είναι χώρος συνάντησης που μας συνδέει με την παράδοση του τόπου και τις ρίζες μας και μας φέρνουν στο μυαλό μας κάποιες από τις ωραιότερες παιδικές αναμνήσεις από εκείνα τα όμορφα χρόνια της ξεγνοιασιάς και της αθωότητας
Όσα προβλήματα και αν υπήρχαν, σίγουρα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν.

Πάντα υπάρχουν λύσεις, πολλές φορές δεν κοστίζουν κι ακριβά, αρκεί να υπάρχει καλή διάθεση, φαντασία, φιλότιμο, ενδιαφέρον κι αγάπη για τον τόπο.

Μετά την πανδημία, την ενεργειακή κρίση, τις καθημερινές δυσκολίες που όλοι αντιμετωπίζουμε και με το άγχος του δύσκολου χειμώνα που έρχεται, είχαμε όλοι ανάγκη από λίγη χαρά.

Ευτυχώς, που έστω και την τελευταία στιγμή, μετά τις διαμαρτυρίες και τις πιέσεις που ασκήθηκαν, πρυτάνευσε η λογική και θα γίνει για μια ακόμη χρονιά η εκδήλωση αυτή. Ας γιορτάσουμε λοιπόν με υγεία, αγαπημένοι και του χρόνου καλύτερα.

Με εκτίμηση
Χριστίνα Παπακωνσταντίνου