Από αναγνώστη μας λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή
Εδώ και μία εβδομάδα, τους τοίχους του κτιρίου του Γυμνασίου και Λυκείου Κουφαλίων, «κοσμούν» κάποια συνθήματα, τα οποία αντικατοπτρίζουν την παιδεία (προερχόμενη από το σχολείο), την παιδεία (προερχόμενη από το σπίτι) και τον πολιτισμό μας γενικότερα, αφού είναι «έργο» της νεολαίας του τόπου μας και ως γνωστόν, η νεολαία είναι το μέλλον μίας χώρας και το πιο προοδευτικό και ενθουσιώδες κομμάτι της.
Αφορμή γι αυτά τα «καλλιτεχνήματα» στάθηκε η ψήφιση της συνθήκης των Πρεσπών και η προσπάθεια κάποιων κύκλων (θα δούμε παρακάτω ποιων) να δημιουργήσουν ένα κλίμα και να αποκτήσουν επιρροή στη νεολαία, πουλώντας πατριωτισμό και επαναστατικότητα. Αυτό βέβαια έγινε σε όλη τη χώρα αλλά είχε ιδιαίτερη απήχηση στη Βόρεια Ελλάδα καθώς το κύριο ζήτημα ήταν το όνομα της Μακεδονίας.
Ας δούμε λοιπόν αυτά τα «έργα τέχνης», ένα προς ένα και από αριστερά προς τα δεξιά γιατί πιθανά να υπάρχει λόγος που γράφτηκαν με αυτή τη σειρά.
Εδώ βλέπουμε μία εκδήλωση αγάπης προς το σύμβολο της δημοκρατίας, που είναι το κτίριο της βουλής και προς το δημοκρατικό πολίτευμα γενικότερα. Μην ξεχνάμε ότι το συγκεκριμένο σύνθημα, πρωτοστατούσε και σε παλιότερες κινητοποιήσεις μεγάλου ποδοσφαιρικού σωματείου της Θες/νίκης και μάλιστα το φώναζε και από μικροφώνου ο τέως βουλευτής της «ένωσης κέντρου» και νυν των ΑΝΕΛ κος Α. Φωκάς (η μεταγραφή έγινε λίγο πριν την λήξη της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου) όντας βουλευτής και ο ίδιος εκείνη την περίοδο. Προφανώς το θεωρούσε βέβαιο ότι θα τον ειδοποιούσαν πότε θα πυρπολούσαν την βουλή για να μην βρίσκεται ο ίδιος εντός της…
Εδώ φτάνουμε στους κύκλους που λέγαμε πιο πάνω ότι υποκινούν τις αντιδράσεις αυτές. Αν δούμε προσεκτικά τη φωτογραφία υπάρχει κάτι σβησμένο πριν τη λέξη Απριλίου (όχι το κουτάκι δεν αποτελεί μέρος του έργου) και επειδή δε χωρούσε δίπλα, πάνω από τη λέξη Απριλίου έχει γραφτεί το 1η. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι γιορτάζει την πρωταπριλιά αλλά αν πάτε και δείτε το σύνθημα από κοντά θα προσέξετε ότι φαίνεται καθαρά ότι έχει σβηστεί το 21η. Την επέτειο της χούντας λοιπόν θέλησε να διαφημίσει ο «καλλιτέχνης» και γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι είναι οι νοσταλγοί και οι υμνητές της χούντας. Το θέμα είναι ότι και αυτοί είναι μέσα στη βουλή που θέλουν να καεί. Να υποθέσουμε ότι θα ειδοποιηθούν κι αυτοί έγκαιρα για να την εγκαταλείψουν.
Εδώ έχουμε ένα τσουβάλιασμα όλης της πολιτικής σκηνής της Ελλάδας. Προδότες όμως είναι αυτοί που «πούλησαν» το όνομα της Μακεδονίας; Προδότες δεν ήταν αυτοί που πούλησαν τον χρυσό της Χαλκιδικής στους Καναδούς, το λιμάνι της Θες/νίκης στους Κινέζους, το αεροδρόμιο της Θες/νίκης στους Γερμανούς (υπάρχει ποικιλία δεν μπορείτε να πείτε), που υπογράψανε τα μνημόνια που ξεζούμισαν τον Ελληνικό λαό τόσα χρόνια, που έκαναν την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι που μπορεί όποιος θέλει να κόβει βόλτες και να χρησιμοποιεί τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της αρκεί να έχει την άδεια του ΝΑΤΟ; Δεν είδαμε τότε την ίδια ευαισθησία και ετοιμότητα. Κι αν είναι προδότες οι πολιτικοί, ποιος θα μας σώσει; Μήπως ο στρατός; Πάλι οδηγούμαστε στους ίδιους κύκλους και στις ίδιες ιδεολογίες. Δυστυχώς θα μας αφήσει με την απορία ο «καλλιτέχνης». Μάλλον δεν έφτανε ο τοίχος γιατί έπρεπε να γράψει κι άλλα.
Εδώ διακρίνουμε μία ερωτική έλξη για τη γείτονα χώρα και νομίζω ότι το συγκεκριμένο σύνθημα δε σηκώνει μεγαλύτερη ανάλυση. Ήδη το κείμενο κινείται στα όρια της γονικής συναίνεσης.
Και φτάνουμε στο τελευταίο και συνταρακτικότερο σύνθημα. Βρήκαμε τη λύση. Σκοτώνουμε τους 153 βουλευτές που επικύρωσαν την συμφωνία (τους οποίους χαρακτηρίζουμε και μπάσταρδους) και λύνουμε το πρόβλημα. Η Μακεδονία είναι και πάλι Ελληνική. Αρκεί να χυθεί λίγο αίμα. Και τους χαρακτηρίζουμε και μπάσταρδους για να ελαφρύνουμε λίγο την θυσία, γιατί ο μπάσταρδος, δεν έχει μόνο Ελληνικό αίμα, έχει και ξένο. Άρα μικρή η θυσία…
Προσπάθησα να δώσω με χιούμορ την κατάσταση αλλά δυστυχώς τα πράγματα είναι τραγικά. Τα συνθήματα αυτά τα έγραψε ένα παιδί 15-18 ετών. Ένα παιδί που θα έπρεπε να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, με ανεμελιά, με αγάπη για τον κόσμο, να αποζητά τη χαρά και τον έρωτα. Να ζήσει τη ζωή και όχι να θέλει να την στερήσει από τον συνάνθρωπό του. Να παλεύει για ένα καλύτερο αύριο για όλο τον κόσμο και όχι εις βάρος του άλλου. Να είναι ένας χρήσιμος πολίτης στην κοινωνία, να συμμετέχει στα κοινά και όχι να τα απαξιώνει. Βλέπουμε όμως ένα παιδί πλημμυρισμένο από μίσος, τυφλωμένο από εθνικισμό που άλλοι του φύτεψαν εκμεταλλευόμενοι την άγνοιά του, τον ενθουσιασμό του, την επαναστατικότητα της ηλικίας του για το δικό τους συμφέρον.
Κι εδώ έρχεται η ευθύνη της οικογένειας πρώτα απ’ όλα που δεν είναι κοντά στα παιδιά της. Που δεν τους δίνει τα εφόδια, να μπορούν να κριτικάρουν και να μην παρασύρονται από mainstream καταστάσεις.
Η ευθύνη του σχολείου, που δεν διαμορφώνει πολίτες με γνώση και κρίση αλλά άβουλα όντα, που αποστηθίζουν κείμενα για να πάρουν βαθμούς και να μπουν σε κάποιο πανεπιστήμιο και να γίνουν οι επόμενοι ανειδίκευτοι ή ειδικευμένοι εργάτες του συστήματος, με μισθούς πείνας και μία ζωή «σπίτι-δουλειά δουλειά-σπίτι».
Η ευθύνη του Δήμου που δεν έχει τα αντανακλαστικά και αφήνει εδώ και μία βδομάδα αυτά τα συνθήματα να «κοσμούν» το σχολείο και να τα διαβάζουν κάθε πρωί οι μαθητές αλλά και όποιος έχει την τύχη να περνά από εκεί καθημερινά.
Ευθύνη έχουμε κι όλοι εμείς, που δεν αγκαλιάζουμε όλα αυτά τα παιδιά, δεν τα πλησιάζουμε με αγάπη, να τους μιλήσουμε, να τους εξηγήσουμε κάποια πράγματα, να τους μιλήσουμε για την ιστορία του τόπου αλλά και την παγκόσμια, να τους δείξουμε έναν άλλο δρόμο από αυτόν του μίσους και της έχθρας κι ας αποφασίσουν αυτά προς τα πού θα πάνε. Τουλάχιστον τότε δεν θα μπορούν να μας κατηγορήσουν ότι αδιαφορήσαμε κι εμείς θα μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι προσπαθήσαμε…
ΥΓ. Αυτός που έγραψε τα συνθήματα, δεν αντιπροσωπεύει την μαθητική νεολαία. Και σίγουρα αποτελεί την συντριπτική μειοψηφία των μαθητών. Αλλά, από την στιγμή που υπάρχει έστω κι ένα παιδί που νοιώθει έτσι δεν μπορούμε να αδιαφορούμε. Δεν μας περισσεύει καμία παιδική ψυχή να την χαρίσουμε στους φασίστες.
ΥΓ2. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση, όλα αυτά να τα έχει γράψει κάποιος εξωσχολικός. Αλλά αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο…
ΑΛΩΠΟΥΔΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Πολίτης Δήμου Χαλκηδόνος
Συνοπτικά γιατί το άρθρο καταπιάνεται με πολλά και διαφορετικά θέματα χωρίς να αναφέρεται πουθενά ότι αποτελεί κείμενο πολιτικά κατευθυνόμενο κάτι που ωστόσο διαφαίνεται σε πολλά σημεία. Γεγονός που κατά συνέπεια αποκλείει κάθε αντικειμενικότητα και το καθιστά εγχειρίδιο για κομματική καθοδήγηση ή προϊόν αυτής.
Κύκλοι που πουλάν επαναστατικότητα υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί. Μαύροι και κόκκινοι. Στο άρθρο αποτυπώνονται οι “πωλήσεις” των πρώτων. Απουσιάζει εντυπωσιακά όμως η οποιαδήποτε αναφορά σε εκείνες των δεύτερων! Που ανέκαθεν στόχευαν στην στελέχωση των τάξεων τους εκμεταλλευόμενοι τον ενθουσιασμό, την επαναστατικότητα, την άγνοια και την αφέλεια της νεολαίας όταν αποτελούσαν αυτοί την mainstream τάση στο εν λόγω target group.
Πώς να ξεχάσει κανείς λοιπόν την πολιτική στάση της Αριστεράς τα προηγούμενα χρόνια, κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής, όταν ενδεικτικά ΣυΡιζΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ/Ε.ΠΑ.Μ κλπ μαζί με την Χρυσή Αυγή (οποία έκπληξις!) είχε κάνει το σύνθημα “να καεί το μπουρδέλο η βουλή” ένα από τα κεντρικότερα εκείνων των εκδηλώσεων.
Πώς να ξεχάσει κανείς την εκδήλωση σεβασμού προς “το σύμβολο της δημοκρατίας”, μέσα στο ίδιο το σύμβολο της δημοκρατίας, την ελληνική βουλή, από τον βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργο Μαυρίκο το 2012, όταν δίδαξε δημοκρατικό ήθος εκσφενδονίζοντας τον τόμο του μνημονίου από την θέση όπου καθόταν προς τα υπουργικά έδρανα. Κίνηση που συναγωνίζεται επάξια ως προς την έκφραση σεβασμού προς τους δημοκρατικούς θεσμούς και τύπους εκείνη του χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη να σκίζει επιδεικτικά μέσα στο ίδιο κοινοβούλιο το κείμενο του μνημονίου το 2015. Θα έλεγε κανείς μάλιστα ότι η χειρονομία του πρώτου έδειξε τον δρόμο στον δεύτερο μιας και προηγείται χρονικά κατά 3 ολόκληρα χρόνια. Οι καταδίκες αμφότερων των πράξεων έπεσαν βροχή από τους ομοϊδεάτες συναδέλφους καθενός εκ των 2 προαναφερθέντων βουλευτών (sic). Ο λαός βέβαια μέσα στη σοφία του αποδίδει όλα τα παραπάνω με την ιδιαίτερα γραφική λαϊκή έκφραση “όλα τα γουρούνια, την ίδια μούρη έχουν”.
Η γελοιότητα που ,στα μάτια κάθε εξωτερικού παρατηρητή, ήταν η Χούντα κόστισε εις διπλούν αναφορικά με το θέμα. (Πολλές φορές επιπλεόν σε άλλα επίπεδα.) Μια φορά παρέχοντας στα χρόνια που ακολούθησαν άλλοθι για κάθε πράξη των περίφημων αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα που δεν έχασαν καμιά ευκαιρία για να τον εξαργυρώσουν. Και μια δεύτερη διότι αυτό ακριβώς το άλλοθι “όπλισε” το χέρι του νεαρού γκραφιτά που μπουχτισμένος από την γνωστή κονσέρβα προτίμησε την άλλη άποψη. Είναι γνωστή η αντιδραστικότητα ως χαρακτηριστικό των νέων άλλωστε.
Θυμηδία προκαλούν τα σχόλια για τα λιμάνια, τα αεροδρόμια κλπ. Την εποχή της παγκοσμιοποίησης, όταν λ.χ η συμμετοχή των μεταναστών σε κομματικούς σχηματισμούς, ακόμα και η παροχή δικαιώματος ψήφου θεωρούνται θεμιτές αν όχι και επιβεβλημένες, η έλευση ξένων επενδυτών και επενδύσεων να δαιμονοποιείται και να θεωρείται “προδοτική”.
Όταν και αν ποτέ απαλλαγεί ολόκληρη η παιδαγωγική διαδικασία σε όλες της τις βαθμίδες από κάθε μορφή κομματικοποίησης, θα εκλείψουν φαινόμενα όπως αυτά που παρουσιάζονται στις παραπάνω φωτογραφίες. Και όπως αυτά που αποσιωπούνται και απουσιάζουν από αυτες. Σε κάτι τέτοιο φυσικά είναι αντίθετοι, καθόλου τυχαία, όχι μόνο οι κόκκινοι και μαύροι κύκλοι της εισαγωγής, αλλά και όλες ανεξαιρέτως οι αποχρώσεις τους. Και σε αυτή την περίπτωση, η λαϊκη ρήση που αφορά τα γουρούνια και τη μούρη τους βρίσκει πλήρη εφαρμογή.
Με τη διαφορά ότι άλλα γουρούνια βγάζουν τη μούρη τους μπροστά και εκτίθενται υπογράφοντας τα κείμενά τους και άλλα γουρούνια όπως εσείς, κρύβονται πίσω από την ανωνυμία του πληκτρολογίου…
Κάποιος αφελής θα σκόνταφτε στην πρόφαση περί επωνυμίας/ανωνυμίας που επικαλείστε, θα έπεφτε στην παγίδα και θα εξαπατόταν από τον προσχηματικό σας λόγο.
Εκείνος που έχει μελετήσει έστω και λίγο την ιστορία των κομμουνιστικών αλλά και των υπόλοιπων αυταρχικών καθεστώτων και των υποστηρικτών τους που εμφορούνται από τις ιδέες που αυτά πρεσβεύουν, γνωρίζει την αδυναμία τους προς τον «χαφιεδισμό», θα μου επιτρέψετε την χρήση του προερχόμενου από τον ιδεολογικό σας χώρο όρου, υπό την ευρεία του έννοια.
Για να μην μακρηγορώ, αν ήταν ειλικρινής η δυσφορία σας θα έπρεπε αντί όσων γράφετε να απευθυνθείτε ενδεχομένως στον διαχειριστή της σελίδας που δίνει το δικαίωμα για ανώνυμα σχόλια. Πόσο ανήκουστα απρεπές αυτό να συμβαίνει! Και πόσο δημοκρατικό(sic) εκ μέρους σας φυσικά θα ήταν να προβείτε σε μια τέτοια ενέργεια! Ωδή στην ελευθερία της έκφρασης που αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της λειτουργίας του διαδικτύου, διασφαλίζοντας μια έστω κατ’ επιφαση ανωνυμία.
Αν ήταν ειλικρινής η δυσφορία σας θα έπρεπε εξ αρχής να ζητήσετε από την διαχείριση να μην δίνει την δυνατότητα κριτικής στα γραφόμενά σας, ώστε να κάνετε τα κομματικά σας διαγγέλματα όπως ακριβώς θέλετε. Χωρίς αντίλογο.
Αν ήταν ειλικρινής η δυσφορία σας θα είχατε ενοχληθεί από επώνυμα -σαφέστατα- σχόλια που κινούνται σε υβριστικά όρια.
Και στο τέλος τέλος αφού είστε τόσο εύθικτος ενώ γνωρίζετε ήδη ότι στα σχόλια έχει το δικαίωμα κάποιος να συμμετέχει και ανώνυμα, θα ήταν καλύτερα να μην εκτίθεστε δημόσια εξ αρχής.
Αυτό που κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε όμως, είναι ότι δεν απαντώ σε εσάς προσωπικά αλλά σε αυτά που γράφετε. Η κριτική ασκείται στις απόψεις. Πράγμα που για τις «δημοκρατικές σας ευαισθησίες» είναι κατά πως φαίνεται αδιανόητο.
Μέχρι να (και αν) αλλάξει πολιτική ο χώρος που φιλοξενεί τα σχόλια λοιπόν, επιβάλλοντας λογοκρισία που προφανώς διακαώς επιθυμείτε όσο και αν προσπαθείτε να το αποκρύψετε, θα βράζετε στο ζουμί σας επικαλούμενος αυτές και άλλες τόσες αιτιάσεις για να αποφύγετε την κριτική στις απόψεις σας καθώς και να δώσετε την όποια ουσιαστική απάντηση. Εφόσον δεν μπορείτε ακόμη (και για πολύ καιρό ας ελπίσουμε όσοι δεν ασπαζόμαστε τις ίδιες φιλελεύθερες(sic) ιδέες με εσάς) αυτή την κριτική να την περιορίσετε και κυρίως να την ελέγξετε.
Πολύ ωραία αυτά που γράφετε, αλλά για την ταμπακιέρα, κουβέντα. Αυτό που λέω είναι ότι εγώ υπογράφω τα σχόλιά μου γιατί δεν φοβάμαι να υπερασπιστώ τα γραφόμενά μου. Εσείς πιθανά να ντρέπεστε γι αυτά που γράφετε, οπότε και δικαιολογείται η επιλογή της ανωνυμίας. Και οι καταδότες κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, φορούσαν κουκούλες, γιατί τους δίνανε αυτό το δικαίωμα οι κατακτητές. Δεν είναι δική μου δουλειά να υποδείξω στον διαχειριστή πως θα λειτουργεί την σελίδα του αλλά από την άλλη οι επιλογές μας, μας χαρακτηρίζουν. Εγώ λοιπόν επέλεξα να εκτεθώ, για να αποκτήσει και άλλη βαρύτητα το κείμενο. Εσείς συνεχίστε να κρύβεστε πίσω από την λέξη “αναγνώστης” και όποιος κατάλαβε κατάλαβε…
Ο καθένας αντιλαμβάνεται, και εσείς ο ίδιος φαντάζομαι, ότι είναι η δεύτερη φορα που μου «απαντάτε», χωρίς να απαντατε αλλά πετώντας την μπάλα στην εξέδρα. Όπου εξέδρα τα περί επωνυμίας\ανωνυμίας.
[Η «ταμπακιέρα» είναι άλλη. Εσείς ο ίδιος και πάλι την ορίσατε στην αρχική σας δημοσίευση! Διαφορετικά αλλάξτε τον τίτλο «Τα καλλιτεχνήματα…» σε κάτι άλλο σχετικό λ.χ με την ελευθερία διακίνησης ιδεών στο διαδικτυο. Ή καλύτερα την απαγόρευσή της.]
Προφανώς επειδή πέρα από την κομματική κατήχηση που αναπαραγάγατε στο άρθρο σας, δεν μπορείτε να προσθέσετε κάτι περισσότερο «υπερασπιζόμενος τα γραφόμενά σας» , παρά μόνο ένα ονοματεπώνυμο. Και περάσατε τώρα στην αναπαραγωγή του επόμενου κεφαλαίου της εν λόγω κατήχησης με τίτλο «Το στρίβειν δια του αρραβώνος». Παρελκυστική τακτική που στόχο έχει να αποκρύψει την παραπάνω αδυναμία σας και να προκαλέσει κόπωση στον συνομιλητή. Επώνυμα (όσο πεισματικά και να το υπερθεματίζετε) ή ανώνυμα, αυτή η στάση σας δεν προσδίδει καμία απολύτως βαρύτητα στα γραφόμενά σας. Κάθε άλλο. Ας είναι.
Υ.Γ Θα μπορούσε ενδεχομένως κανείς θέλοντας, να δικαιολογήσει την εμμονή σας στο ζήτημα επωνυμίας\ανωνυμίας που προφασίζεστε εφόσον κατεβαίνατε (;) υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές και οφείλατε να χτίσετε κάποιου είδους βιογραφικό για να παρουσιάσετε στα αρμόδια κομματικά όργανα. («Ο τάδε έκανε τις εξής παρεμβάσεις στα μ.μ.ε») Ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση κατά την γνώμη μου (αν όχι πολύ περισσότερο σε αυτήν!) δεν θα μπορούσατε να επικαλεστείτε το προσχηματικό σας επιχείρημα. Σε αυτό το ενδεχόμενο όμως, γυρίζουμε στην πρώτη φράση του αρχικού μου σχόλιου και στην εκκωφαντική απουσία κομματικής σήμανσης στο πόνημά σας που ακυρώνει αυτόματα το ότι εκφράζεται απλά την άποψη ενός προβληματισμένου πολίτη.
2. Να συσχετίζετε με τόση ευκολία τον διαχειριστή μιας ιστοσελίδας με τον Γερμανό κατακτητή του 2ου Π.Π είναι λίγο κωμικό εν τούτοις, θα μου επιτρέψετε. Πόσω δε μάλλον όταν το κάνετε στα πλαίσια της διαδικτυακής σας παρουσίας και μιας διαδικτυακής συζήτησης στην οποία συμμετέχετε!
3. Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ να ανταποδώσω το αρχικό σας φιλοφρόνημα. Συνήθης τακτική (η ανταλλαγή φιλοφρονήσεων) στις διαδικτυακές «αντιπαραθέσεις» μεταξύ επωνύμων που τις καθιστά τελικά ιλαροτραγικές, προσδίδοντας μια ιδιαίτερη φαιδρότητα στους «συνδιαλεγόμενους» και ακυρώνοντας την ουσία της όποιας συζήτησης.
Μικρό το κακό στην παρούσα περίπτωση, τόσο λόγω των δυσάρεστων για σας συνθηκών, αλλά πολύ περισσότερο διότι όπως είναι ολοφάνερο σκοπός σας από την αρχή ήταν απλά και μόνο να πείτε το ποίημα. Το είπατε. Και μπράβο σας.-
Ω.. και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί κάποια ανήλικα παιδιά είναι τόσο οργισμένα και με τέτοιες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Μάλλον θα φταίει η χώρα μας, η κυβέρνηση, το σχολείο, οι γείτονες.
Ας κοιταχτούμε καλύτερα στον καθρέφτη μας.. δεν θα χρειαστεί πολύ ψάξιμο..
Κρίμα που ξεχάσαμε να λέμε την καλή κουβέντα και να αναγνωρίζουμε τα καλά κάποιου.. ενώ η χολή μας βγαίνει αβίαστα.. Ας πάρουμε σοβαρά υπόψη την αυτοβελτίωσή μας. Δεν χρειάζεται κόπος.. τρόπο θέλει!
Υ.γ. μήπως έχουμε βγει εκτός θέματος;
Υ.γ. Και πάλι μπράβο για την πρωτοβουλία του συμπολίτη μας, γιατί είναι ωραίο που προληματιζόμαστε δημοσίως έστω και μέσω του ekoufalia..που φυσικά πάντα μας κρατάει σε εγρήγορση
Σε ξ…..ς σαν εσένα που έχουν ισοπεδώσει κάθε αξία οφείλουμε την σημερινή μας κατάντια. Αλλά όπως οι φασιστες έτσι και εσυ ψευτοαριστερε σύντομα θα είσαι παρελθόν και θα εξαφανιστείς στο περιθώριο.
Οταν το σχολειο υψωνε πανο για τον φυσσα χωρις καν να διερωτηθουν οι μαθητες, δεν πολιτικοποιει το σχολειο. Για αυτο αφηστε τις εξυπναδες.
Ω! Ελευθερία λόγου.
την ατομική ευθύνη, πόσο εύκολα την στέλνουμε περίπατο.. βολεύει άλλωστε. Την άλλη φορά λοιπόν ο καλλιτέχνης ας εκφραστεί κάνοντας τατουάζ πάνω του ή στους τοίχους του δωματίου του ή του σπιτιού του μήπως και του δώσουν σημασία αυτοί που πρέπει πριν από μας που τα λέμε εδώ.. γιατί πέρα από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις. Όπως όλοι μας..
Υ.γ. συγχαρητήρια για την αφορμή, μέσα από το ωραίο φωτορεπορτάζ, δοσμένο με χιούμορ, για τον δημόσιο προβληματισμό.
ΠΒ
Εκτιμώ βαθύτατα το γεγονός ότι ο γράφων τολμά να υπογράφει!
Επειδή όμως ο λόγος σηκώνει αντίλογο και μάλιστα, ας μου επιτραπεί να το επισημάνω στην αγάπη σας, αποτελεί ίδιον του δημοκρατικού πολιτευματος, καλό θα ήταν να κοιτάξουμε σφαιρικά το θέμα…
Δεν παρετήρησα τις ανάλογες αντιδράσεις όταν το σχολείο εκοσμείτο από χειρότερες ύβρεις!
Δεν αντελήφθην καμία απολύτως διαφωνία για την κατάληψη με προσχημα, αφορμή όπως θέλετε πείτε το, τη δολοφονία του Φυσσα!(υπό διερεύνηση διότι αμφισβητείται).
Ξαφνικά όλοι γίναμε δημοκράτες και αναζητούμε λυσσαλέα θα έλεγα ευθύνες και φυσικά τα αντίστοιχα πρόσωπα να τις καταλογισουμε…
Ω, της υποκρισίας το μεγεθος!
Ω, της ιδιοτέλειας βάθος αμέτρητον!
Ω, της φενάκης πλαστόν προσωπείον!
Πώς επαξίως τολμήσω υμνήσω σε Ελλάς ηρώων χώρα;;; (ειρωνεία)
Αν θέλουμε να μας εκλαμβάνουν στα σοβαρά, θα πρέπει να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του άλλου στη γνώμη εφόσον μας διέπει το δημοκρατικό πνεύμα το οποίον όμως δεν διακατέχεται από ιδιοτέλεια, σκοπιμότητες, αυτοπροβολή, συμφέροντα…!!!
Σαφώς και δε συμφωνώ να γράφονται κατά το δοκούν οι τοίχοι οιουδήποτε κτηρίου και δη δημοσίου!
Σαφώς και δεν συντάσσομαι με οιαδήποτε πρόκληση βλάβης σωματικής τε και ψυχικής!
Σαφώς και ευφραινομαι με το δημοκρατικό πολίτευμα και απολαμβάνω όσα μου προσφέρει!
Όμως, αναρωτιέμαι ταυτόχρονα, μήπως τελικά, για να φτάσει ο “καλλιτέχνης” να εκφραστεί τοιουτοτρόπως, μήπως δεν ισχύει κάτι από τα παραπάνω ή κάτι δεν είναι καλά σε τούτη τη χώρα…
Αφορμή για προβληματισμό λοιπόν η “καλλιτεχνική” επιμέλεια…αφορμή για σκέψη γόνιμη και επ’ ουδενί προβολή πολιτικών πεποιθήσεων, απόψεων και ιδεών διότι εν τοιαύτη περίπτωση έχει ήδη καταλυθεί κάθε έννοια Δημοκρατίας!!!
Άλλωστε δεν είναι ίσως τυχαίο που τα έβαψε…μαύρα!!!
Σαν το χάλι μας ένα πράμα…
Έρρωσθε άπαντες!!