Του Π.Bαρδουκέλη:Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ¨ΑΡΠΑΧΤΗΣ¨ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑΣ ….

Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ¨ΑΡΠΑΧΤΗΣ¨ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΙΑΣ ….

«Σκουπίδια» παντού. «Ζωντανά» και προς κομποστοποίηση…..Σε λειτουργία και προς  «ανάπτυξη». Ένας βρώμικος κόσμος συναλλαγής και η τοπική μας κοινωνία στην μέση.  Ζούμε και στον τόπο μας ως αποτέλεσμα της περιρρέουσας κατάστασης, την εποχή της ανθρωποφάγου αρπαχτής .

Σημασία δεν έχει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για τους συνανθρώπους μας.

Γράφει ο Π.Βαρδουκέλης

Σημασία έχει να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, να αρπάξουν.

Υποψήφιοι Πισπιριγκούληδες παντού και μάλιστα  εκτός φυλακής (προς το παρόν) με  τεκμήριο αθωότητας αλλά με θύματα πραγματικούς αθώους (κυρίως παιδιά) Είτε άμεσα σε παιδικές χαρές χωρίς ελέγχους και πιστοποιήσεις είτε έμμεσα με «αδειοδοτούμενες» ρίψεις ανεξέλεγκτων υλικών στο περιβάλλον (Δ.Κ Γέφυρας)

Προστατεύονται …Από την συνομοταξία των λίγων, των ψιθυριστών , των χαρτζηλικάκηδων, των σφουγκοκωλάριων  που ξοφλάνε ζωές και χρέη και χτίζουν περιουσίες και πολιτικές «καριέρες» ως σύγχρονοι ανθρωποφάγοι στο όνομα της δημοκρατίας ,της δικαιοσύνης, των κομμάτων, της εκκλησίας, του αθλητισμού. Κανένα ηθικό υπόστρωμα, καμία ηθική συνθήκη. Όποιος προλάβει και επιζήσει στο όνομα της ανάγκης, στο όνομα της θέσης, στο όνομα της προσωπικής επιβίωσης ή της προσωπικής ονείρωξης…..Ανθρωποφαγία της ανάγκης και της «ευκαιρίας» με αντάλλαγμα 30 αργύρια.

 Και όλος αυτός ο κουρνιαχτός, όλη αυτή η λάσπη απλώνεται σε μια κοινωνία που δεν αντιδρά που πνιγμένη στα προβλήματά  παραμένει να κοιτά απορημένη αυτή την γλίτσα  που σχεδόν επιβάλλεται γύρω μας, που μας  ακουμπά . Που με όχημα την «πολιτική» και τους εκπροσώπους της λερώνει κοινωνικές και ηθικές  σταθερές. Ευαίσθητες πτυχές της ζωής μας όπως της παιδείας, του αθλητισμού του περιβάλλοντος (και πολύ φοβάμαι σύντομα και του πολιτισμού)  βάλλονται και πολιορκούνται και υπονομεύονται με «δόλωμα» τα  ευρουλάκια, την «χορηγία»,  το εύκολο και άκοπο «κέρδος», την οικονομική επιβίωση και αντάλλαγμα φυσικά την υπογραφή «πολιτικών» γραμμάτιων με μελλοντική εξόφληση.

Μια υποκριτική  στα όρια της γελοιότητας  ολομέτωπη επίθεση λεηλάτησης   της τοπικής δημοκρατίας, με την ανοχή της ίδιας της δημοκρατίας.

Μιας δημοκρατίας που με όλες αυτές τις παθογένειες δείχνει να μην μπορεί να αντισταθεί στην λάσπη και στους ενδημούντες  κατοίκους της . Να μην μπορεί να αντισταθεί στην βλακεία και την γελοιότητα, στο λίγο των «λίγων» που προσπαθεί να επιβληθεί  μέσω της εφήμερης εξουσίας που τους έδωσε ο ίδιος ο λαός ή της όποιας οικονομικής «δύναμης» που έχει ή νομίζει πως έχει ή κάνει πως έχει.

Μια τοπική κοινωνία έρμαιο στις επιταγές τυχοδιωχτών, επαρμένων υποκριτών, επιτηδευμένα αφελών και εκ φύσεως  άφιλων. Παρτάκηδων, που ανταλλάσσουν εύκολα την αξιοπρέπεια τους προς τέρψη του εγώ τους.

Μια τοπική κοινωνία λεία στις ορέξεις  των μονίμως συναλλασσόμενων «ανθρωποφάγων»…

Θλίψη και ντροπή… που όταν θα έρθει η ώρα θα μετατραπούν  σε οργή….Ο καθένας θα δει την αλήθεια του και θα γυρνάει σαν τον γυμνό βασιλιά φορώντας τα αόρατα ρούχα της προσωπικής ματαιοδοξίας και απανθρωπιάς του. Γυμνοί εξωτερικά όπως άλλωστε και εσωτερικά από βασιλιάδες θα γίνουν επαίτες της επιείκειας μας. Θα είναι όμως αργά…πολύ αργά  για αυτούς. ΕΛΠΙΖΩ  ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ  ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ…