ΣΕΔΙΠ Κουφαλίων:Μέρος 2ο

Του Στέφανου Θ. Ηλιάδη

Τα πρώτα 2-3 χρόνια ο ΣΕΔΙΠ λειτουργούσε χάρη στο φιλότιμο και την αυταπάρνηση των εθελοντών αφήνοντας στην άκρη ένα πολύ σοβαρό θέμα.Την αστική ευθύνη.Από το ποιος οδηγεί το αυτοκίνητο (επιτρέπεται μόνο οδηγός που έχει πρόσληψη από τον δήμο) μέχρι το τι θα γινόταν σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος.Ευτυχώς στάθηκαν τυχεροί και δεν συνέβη κάποιο τροχαίο με το πυροσβεστικό όχημα ή κάποιο άλλο σοβαρό ατύχημα.

Στην ουσία όλοι οι εθελοντές ρισκάρανε, ώστε οι κάτοικοι να είναι ασφαλείς σε περίπτωση φωτιάς.

Παρόλο που ο κύριος στόχος των εθελοντών ήταν να περιορίσουν την φωτιά μέχρι να έρθει η πυροσβεστική, ο κίνδυνος ατυχήματος και τραυματισμού ήταν μεγάλος αφού δεν είχαν ούτε τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας.(τα υποτυπώδη που είχαν, τα είχαν αγοράσει πληρώνοντας από την τσέπη τους 50 ευρώ ο καθένας)

Τέτοια ατυχήματα υπήρξαν, αλλά ευτυχώς δεν ήταν σοβαρά.Σε τέτοιες περιπτώσεις ο εθελοντής ήταν τελείως “ακάλυπτος” σε οτιδήποτε και να συνέβαινε.

Μέχρι και το 2013 οι εθελοντές κλήθηκαν πάνω από 400 φορές σε διάφορα περιστατικά στην ευρύτερη περιοχή του τότε δήμου Κουφαλίων όπως φαίνεται και από το βιβλίο συμβάντων που τηρούσαν.

Κουφάλια-Πρόχωμα-Ακροπόταμος-Χαλκηδόνα-Άθυρα-Αγροσυκιά και σε πολλές άλλες κοντινές περιοχές ο ΣΕΔΙΠ όποτε κλήθηκε ήταν εκεί.

Σύμφωνα με στοιχεία της πυροσβεστικής,( θα χρησιμοποιήσουμε σαν παράδειγμα την Κρύα Βρύση που χιλιομετρικά απέχει από τα Γιαννιτσά που εδρεύει η πυροσβεστική, σχεδόν τα ίδια χιλιόμετρα απ όσο απέχουν τα Κουφάλια) στην Κρύα Βρύση σημειώθηκαν 6 φωτιές.Καταστράφηκαν ολοσχερώς τα σπίτια και η πυροσβεστική όταν έφτασε έσωσε τα διπλανά.

Στα Κουφάλια 6 φωτιές χωρίς καμία καταστροφή.Ο ΣΕΔΙΠ σε όλες τις περιπτώσεις περιόρισε την φωτιά σε μικρό χώρο, ώστε με την άφιξη της πυροσβεστικής να σβηστεί τελείως.

Υπήρχε επίσης ομάδα πρώτων βοηθειών με υγειονομικό εξοπλισμό, υπό την εποπτεία του γιατρού κ.Φαργκάνη που κλήθηκε σε αρκετά τροχαία ατυχήματα.Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις η άμεση επέμβαση του ΣΕΔΙΠ , με τον απεγκλωβισμό του τραυματία  και την παροχή πρώτων βοηθειών έσωσε ζωές.

Ας ακούσουμε τι μας είπε ο αντιπρόεδρος του ΣΕΔΙΠ, χρόνια εθελοντής πυροσβέστης-διασώστης και υπεύθυνος για το υγειονομικό κομμάτι κ.Φαργκάνης.

Ο κόσμος όλο αυτό το διάστημα αναγνωρίζοντας την προσπάθεια του ΣΕΔΙΠ ήταν κοντά και το αποδείκνυε με την συνεισφορά του.

Με τον καιρό ο ΣΕΔΙΠ ήδη έχει το 80% των προϋποθέσεων για την ίδρυση του πυροσβεστικού σταθμού Β.Το υπόλοιπο 20% αφορούσε ενέργειες που έπρεπε να γίνουν από πλευράς δήμου.Διοίκηση πλέον στον δήμο είναι οι Δαικούδης-Μπίκος.

Υπήρχε όχημα.Υπήρχαν εθελοντές και μάλιστα εκπαιδευμένοι, με σεμινάρια 3-4 φορές τον χρόνο και στις εγκαταστάσεις της πυροσβεστικής, αλλά και στα Κουφάλια από πυροσβέστες.

Πλέον οι εθελοντές ήταν πιστοποιημένοι και πληρούσαν τις προϋποθέσεις που απαιτούνταν, ενώ είχαν εξοπλισμό στον οποίο περιλαμβανόταν και δυο αναπνευστικές συσκευές ανοιχτού τύπου (δωρεά Μιχαλτσίδη Χρήστου), πυροσβεστική αντλία, εγκαταστάσεις.

Τι έλειπε λοιπόν για να εγκριθεί η δημιουργία του εθελοντικού πυροσβεστικού σταθμού Β τάξης; 

Συνεχίζεται…..

ΣΤΕΦΑΝΟΣ Θ. ΗΛΙΑΔΗΣ

Το πρώτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο

ΣΕΔΙΠ ΚΟΥΦΑΛΙΩΝ;Μέρος 1ο