Χαλκηδόνα

Η Χαλκηδών (Χαλκηδόνα) είναι κωμόπολη του Νομού Θεσσαλονίκης και αποτελούσε, έως την 31η Δεκεμβρίουίου 2011, έδρα του ομώνυμου δήμου, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καποδίστριας. Έχει μόνιμο πληθυσμό 3.094 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011.^[1].

Η Χαλκηδόνα βρίσκεται βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης στη δυτική όχθη του Αξιού.

Η Χαλκηδόνα,κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ένα από τα σπουδαιότερα και μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Μακεδονίας καθώς εκεί βρισκόταν το νομισματοκοπείο και το λιμάνι. Φυσικά η περιοχή δεν ονομαζόταν Χαλκηδόνα αλλά Ίχνες (Ἴχναι) .

Βυζαντινή Εποχή

Κατά την Βυζαντινή εποχή,η Χαλκηδόνα ήταν μια κατοικήσιμη περιοχή στην οποία υπήρχε και υπάρχει ακόμη και σήμερα ένα νεκροταφείο της περιόδου στο οποίο μάλιστα φημολογείται πως ήταν ενταφιασμένοι Βογόμιλοι. Επίσης υπάρχει και Ιερός Ναός των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου ο οποίος χρονολογείται κατά την Μεταβυζαντινή περίοδο. Ο Ναός σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ./665/1988 τ.Β΄ θεωρείται διατηρητέο αρχαιολογικό μνημείο.

Οθωμανική Εποχή

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας η Χαλκηδόνα ονομάστηκε Γιάλετζικ από τους Τούρκους το 1430 (όταν δηλαδή κατέλαβαν την Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές). Οι Τούρκοι, λέγεται, την ονόμασαν έτσι μεταφράζοντας ή παραφράζοντας κάποιες από τις παρακάτω πιθανές ονομασίες Στενό Πέρασμα, Γυμνοχώρι ή Ανεμοδαρμένο.

Εγκατάσταση Προσφύγων

Το 1926, κατόπιν αποφάσεως της Ελληνικής Κυβέρνησης, το χωριό μετονομάστηκε σε Νέα Χαλκηδόνα. Αυτό συνέβη επειδή είχε πραγματοποιηθεί ανταλλαγή πληθυσμού κατά την οποία εγκαταστάθηκαν στη Χαλκηδόνα:

150 οικογένειες από την Χαλκηδόνα (Κατίκιον/Kadiköy)

40 οικογένειες από τον Πύργο της Ανατολικής Θράκης

30 οικογένειες από το Γενίκιοϊ και Νεοχώρι της Χηλής Μ. Ασίας

20 οικογένειες από την περιοχή Τσολού της Μ. Ασίας

7 από την Προύσα της Μ. Ασίας.

Αργότερα εγκαταστάθηκαν στη Χαλκηδόνα Σαρακατσάνοι καθώς και οικογένειες από τη Δυτική Μακεδονία.

el.wikipedia.org