Η εισήγηση του Α.Στεργιάδη στη συνεδρίαση για τη Δ.Ε.Υ.Α.Χ.

Στεργιάδης Απόστολος
Δημοτικός Σύμβουλος-Δήμου Χαλκηδόνος                                             

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε και συνάδελφοι του Δημοτικού Συμβουλίου.

Μελετώντας την καθόλα τεχνικά άρτια Οικονομική Μελέτη Κόστους Οφέλους που διενεργήθηκε κατά παραγγελία της ΔΕΥΑΧ για τον καθορισμό της τιμολογιακής πολιτικής της, έχω να κάνω τις παρακάτω παρατηρήσεις – επισυνάψεις.

1. Πολύ σωστά και συμφωνώ το Ειδικό Τέλος 80% επί της αξίας του νερού να ενσωματωθεί στην αξία του κυβικού ώστε να επωφεληθεί ο δημότης την διαφορά του ΦΠΑ από 24% σε 13% -απόφαση που θα έπρεπε να την πάρετε κατά την ανάληψη των καθηκόντων σας-. Το πρόσθετο ειδικό τέλος 80% θα πρέπει κ. Πρόεδρε της ΔΕΥΑΧ να λογοδοτήσετε που χρησιμοποιήθηκε και με ποια διαδικασία δαπανήθηκε, μιας και ο νομοθέτης του Νόμου 1069/80 ορίζει ρητά ότι εισπράττεται για «Μελέτη και κατασκευή έργων ύδρευσης και αποχέτευσης». Και όπως φαίνεται από τα απολογιστικά στοιχεία της ΔΕΥΑΧ το σύνολο των έργων χρηματοδοτούνται από κονδύλια ΕΣΠΑ ή εθνικούς πόρους.
2. Δεν λήφθηκε στην απόφασή σας η πρώτη παράγραφος των προτάσεων της μελέτης του Επιχειρησιακού σχεδίου δράσης στο οποίο αναφέρει ότι θα πρέπει να επανεκτιμηθεί η ωφέλιμη χρησιμότητα παγίων, για την κατηγορία των «Παγίων Περιουσιακών Στοιχείων», όπου θα πρέπει να μελετηθούν τα πάγια κυρίως των λογαριασμών 11 και 12 (κτήρια και μηχανήματα) ώστε να ανταποκρίνονται στην πραγματική σε χρόνο ωφέλιμη χρησιμότητα τους και κατ’ επέκταση αναλογική απόσβεση τους. Αυτό θα οδηγήσει σύμφωνα και με την μελέτη συμβάλλει καθοριστικά στην μείωση του λειτουργικού κόστους της επιχείρησης.
   Μειώνοντας τις Αποσβέσεις παγίων στοιχείων στο λειτουργικό κόστος που για το έτος 2020 ήταν 710.400,91€ με ορθολογική εξέταση των παγίων θα μειωθούν οι ζημιές της επιχείρησης στο ελάχιστο και ίσως να μηδενιστούν. Ο δείκτης EBITDA για την επιχείρηση είναι θετικός και δεν θεωρείται ζημιογόνα επιχείρηση έτσι ώστε να αιτιολογείται αύξηση του κόστους κυβικού νερού.
3. Πουθενά στην μελέτη κόστους οφέλους δεν αναφέρεται πρόταση ελαχιστοποίησης των εξόδων. Αποφάσεις που θα πρέπει να λάβετε ώστε να μειωθούν τα κόστη που τα τελευταία χρόνια αυξάνονται δυσανάλογα χρόνο το χρόνο κατά 5% περίπου, χωρίς να καταφέρετε να τα συγκρατήσετε.
4. Την αύξηση των παγίων τη θεωρώ μη αναγκαία και δεν συναινώ στην αύξησή τους.
5. Διαφωνώ όπως επίσης και με την επιβολή τέλους αντικατάστασης υδρομέτρου, και προτείνω να κοστολογηθεί η εργασία αντικατάστασης υδρομέτρου και να χρεώνεται στον καταναλωτή όταν αυτή γίνει και όχι σε κάθε λογαριασμό υπό την μορφή τέλους.
6. Προτείνω την 4μηνη χρέωση στο σύνολο των καταναλωτών του Δήμου, κατά την οποία η μία θα είναι εκκαθαριστική μέτρηση και μία κατ’ εκτίμηση, ώστε να μειωθούν οι φορές που οι υπάλληλοι θα εκτελούν μετρήσεις και θα μειωθεί το κόστος της μέτρησης.
7. Πρέπει άμεσα να ελαχιστοποιήσετε τις διαρροές και την σπατάλη πόσιμου νερού. Επίσης να διενεργήσετε ελέγχους για την πάταξη του φαινομένου υδατοκλοπής (by-pass) και να επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις.
8. Οι απαιτήσεις από πελάτες παρελθόντων ετών παραμένουν σε υψηλό επίπεδο χωρίς να καταφέρετε να τα μειώσετε σε ανεκτό επίπεδο.
9. Δεν μελετήθηκε η αλλαγή του παρόχου ηλεκτρικού ρεύματος ώστε να εξασφαλιστεί μείωση της δαπάνης της ηλεκτρικής ενέργειας.
10. Ενστερνίζομαι και συνυπογράφω και εγώ την πρόταση της «Ένωσης Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων του Δήμου Χαλκηδόνος» για την μείωση του κόστους νερού κατά 50% στις σχολικές μονάδες του Δήμου μας.

Γενικότερα θα ήθελα να επισημάνω ότι:

Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα! Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα!

Το νερό ως κοινωνικό δημόσιο αγαθό δεν πρέπει μόνο να το διατηρήσουμε σε χαμηλό κόστος χρήσης στον δημότη-καταναλωτή, θα πρέπει και να διασφαλίσουμε και την ποιότητά του ώστε ο χρήστης να απολαμβάνει καθαρό, υγιεινό νερό. Θα πρέπει να αυξηθούν οι καθαρισμοί δικτύων και δεξαμενών αποθήκευσης νερού, να αντικατασταθούν τα δίκτυα με αμιαντοσωλήνες, καθώς και τα πεπαλαιωμένα δίκτυα.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να μας προβληματίσει είναι η κλιματική αλλαγή. Οι επιχειρήσεις ύδρευσης έχουν προφανώς σημαντική ευθύνη σε αυτό: οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής πρέπει να ενσωματωθούν πλήρως στις στρατηγικές της επιχείρησης ώστε να εξασφαλίζεται η βιώσιμη χρήση των υδάτινων πόρων μακροπρόθεσμα. Συγκεκριμένα, οι δημόσιες επιχειρήσεις, που δεν δεσμεύονται από βραχυπρόθεσμους κερδοσκοπικούς στόχους, έχουν τη δυνατότητα και το καθήκον να προτείνουν πραγματικές μακροπρόθεσμες λύσεις που είναι οικονομικά αποδοτικές για τις σύγχρονες και τις μελλοντικές γενιές. Όμως οι προσπάθειες των επιχειρήσεων ύδρευσης δεν επαρκούν αν οι άλλοι τομείς και πολιτικές δεν συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Η ελαχιστοποίηση των υδάτινων πόρων, η μείωση της ποιότητας φυσικού πόσιμου νερού, και η διαρκώς αύξηση της ζήτησης νερού μας αναγκάζει να οδηγηθούμε σε βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα και νέες επενδύσεις στην καλυτέρευση της ποιότητας νερού και στην επαρκής διαχείρισή του. Μερικοί τομείς της οικονομίας, ειδικότερα ο αγροτικός, πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση νερού και οι σχετικές λύσεις υπάρχουν ήδη.

Το προσωπικό των δημόσιων επιχειρήσεων, από τα ανώτερα διοικητικά στελέχη έως τον πιο νέο υπάλληλο, έχουν επίγνωση ότι εκτελούν μία εργασία που είναι κρίσιμης σημασίας για τη συλλογική ευημερία και υγεία και το κάνουν αυτό για το καλό όλων χωρίς διακρίσεις. Αυτό αποτελεί τεράστια ευθύνη και ταυτόχρονα υπέροχο κίνητρο. Είναι, επίσης, μία συνθήκη που απαιτεί καινοτομικές μορφές λογοδοσίας και συμμετοχής. Οι δημόσιες επιχειρήσεις πρώτα αναφέρονται στους εκλεγμένους αξιωματούχους οι οποίοι είναι πολιτικά υπεύθυνοι για τη διασφάλιση της σωστής διαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Όμως είναι ευθύνη των εταιρειών ύδρευσης -ως δημόσιες επιχειρήσεις- να διατηρήσουν τις πόρτες του διαλόγου ανοικτές με την κοινωνία των πολιτών, όχι μόνο ως επιπλέον δίαυλο ελέγχου του έργου τους αλλά και ως πηγή έμπνευσης γι’ αυτό. 

Χωρίς να αναγκάζονται οι αιρετοί να καταφεύγουν σε Εισαγγελείς ώστε να έχουν πληροφορία, ούτε η διοίκηση σε νομικούς συμβούλους ώστε να αποκόψουν την πληροφορία.

Κλείνοντας θα ήθελα να υπενθυμίσω το γεγονός ότι η Οδηγία – Πλαίσιο για τα ύδατα ορίζει για την Ε.Ε ότι το «Νερό δεν είναι ένα εμπορικό προϊόν όπως άλλα, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει της ανάλογης μεταχείρισης ως τέτοιο από όλους τους λαούς της Ευρώπης».

Διαφωνώ και καταψηφίζω την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΧ που δεν εξασφαλίζει την ελάφρυνση των δαπανών στους δημότες μας αν και αυτό θα ήταν εφικτό.