Του Πάνου Μαρκίδη:Pray for Paris…

Του συνεργάτη μας Πάνου Μαρκίδη 

Σήμερα όλοι είναι  λυπημένοι. Είναι τρομοκρατημένοι και περιμένουν από τους κυβερνήτες τους να ανακοινώσουν τα μέτρα εκείνα που θα τους προφυλάξουν από παρόμοια χτυπήματα στο μέλλον. Μπορεί εύκολα να μαντέψει κανείς ποια θα είναι αυτά, τα έχουμε ξαναδεί και μετά την 11^η  Σεπτεμβρίου. Δυστυχώς οι λαοί της Ευρώπης έμαθαν να ζουν χρησιμοποιώντας τα ανακλαστικά τους και όχι τη λογική τους.

Στους μαθητές μου όλα αυτά τα χρόνια συμβούλευα.Ότι για την επίλυση ενός προβλήματος χρειαζόμαστε τρία πράγματα:

α) τη γνώση β) όλα τα δεδομένα του προβλήματος γ) την εξάσκηση  του μυαλού μας στη χρήση κάποιων λογικών κανόνων π.χ. μαθηματικών,  οικονομίας κλπ.

Στην καθημερινή ζωή ωστόσο δε λειτουργούμε έτσι. Πρώτα πρώτα από τους περισσότερους λείπει η γνώση. Και είναι χαρακτηριστικό της εποχής ,ακόμη και μαθητές του σχολείου, που δεν παρακολουθούν ούτε μια ώρα ιστορίας να ισχυρίζονται  πως τα ξέρουν όλα… έτσι γίνονται πολύ εύκολα θύματα παραπληροφόρησης, και τα συμπεράσματα που βγάζουν καθώς και οι θέσεις που παίρνουν, τις περισσότερες φορές λειτουργούν εις βάρος τους.

Έτσι και μετά το χθεσινό χτύπημα στο Παρίσι , τι θα ζητήσει ο απλοϊκά σκεπτόμενος  παριζιάνος; Περισσότερη ασφάλεια ,δηλ.  έντονη παρουσία αστυνομίας, και γιατί όχι και στρατού, κατάργηση κάθε είδους απορρήτου στην προσωπική  του ζωή , και ένταση των πολεμικών ενεργειών, για να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα της τρομοκρατίας.

Δεν τα έχουμε ξανακούσει αυτά;  Ή μήπως στη σύγχρονη εποχή με τα σημερινά μέσα που διαθέτουν έχει μείνει τίποτε απόρρητο; Υπάρχει όμως κάτι ύποπτο σε όλα τα τρομοκρατικά χτυπήματα. Αν το προσέξεις, λες και τα επιδιώκουν οι κυβερνήσεις, για να εδραιώσουν πιο σταθερά το παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης. Γι΄αυτό  φτιάχνουν και χρηματοδοτούν τρομοκράτες. Γιατί οι ίδιοι είναι οι αρχιτρομοκράτες. Ποιος Έλληνας π.χ.  δε συνδέει την παραμονή μας στο ΝΑΤΟ η την ΕΕ  με το τι θα μας κάνουν στην περίπτωση που αποφασίσουμε να φύγουμε;

Στην περίπτωση της Γαλλίας έχει κανείς πολλά να πει και για το παρελθόν της και για το παρόν. Μια από τις μεγάλες αποικιοκρατικές χώρες. Τα θύματα που προκάλεσε σε άλλες χώρες εκατομμύρια. Κι αυτό βεβαίως μετά τη γαλλική επανάσταση. Στις χώρες της Ινδοκίνας, της Αφρικής η ζωή των αυτόχθονων  κατοίκων είχε πολύ μικρή αξία για τους αποικιοκράτες. Αλλά και πρόσφατα πρωτοστάτησε στον πόλεμο για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στο Ιράκ ,στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και τώρα στη Συρία.

Αν ψάξει να βρει κανείς εικόνες, πώς ήταν οι περιοχές αυτές πριν τον πόλεμο και πώς είναι σήμερα, καταλαβαίνει όλη τη γελοιότητα των επιχειρημάτων που χρησιμοποιήθηκαν. Ανθρωπιστική βοήθεια σε λαούς που  κινδύνευαν, αποκατάσταση της δημοκρατίας, προστασία από  χημικά η πυρηνικά  είναι τα συνηθισμένα. Στην πραγματικότητα στόχος τους είναι η διάλυση της χώρας για να είναι αυτή εύκολα χειραγωγήσιμη  και χωρίς αντίσταση η εκμετάλλευση του πλούτου κάθε χώρας. (βλέπε και Ελλάδα)

Τη Συρία την είχαν κατατάξει στα κράτη  που ενθάρρυναν την τρομοκρατία μετά την 11^η Σεπτεμβρίου.  Mαζί με το Ιράν ,το Ιράκ, το Αφγανιστάν ήταν οι επόμενοι στόχοι στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ίσως γιατί η Συρία δέχτηκε στο έδαφός της την πλειοψηφία των Παλαιστινίων προσφύγων,  που οι Εβραίοι επιζήσαντες του ολοκαυτώματος εκδίωξαν από την Παλαιστίνη. Φαίνεται στη μοιρασιά της περιοχής ότι την προορίζουν για τους Ευρωπαίους, μιας και μέχρι το 1951 ήταν γαλλική αποικία. Και επειδή ήθελαν και κάποια προσχήματα, προσεταιρίστηκαν  τη συριακή αντιπολίτευση, που εκπροσωπεί δυο τρεις πόλεις του Βορρά, την οποία εξόπλισαν και την κατηύθυναν σε έναν πόλεμο φθοράς του συριακού κράτους. Σκεφτείτε κάτι ανάλογο στην Ευρώπη, η Γερμανία π.χ . να εξοπλίζει τη λίγκα του βορρά στην Ιταλία και να την προτρέπει σε εμφύλιο πόλεμο.

Μήπως γιατί ο πρόεδρος Άσαντ  ήταν ο πιο αιμοσταγής δικτάτορας της περιοχής; μήπως γιατί όντως εκπαίδευε τρομοκράτες; Όχι, γιατί οι τρομοκράτες χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία, εκπαιδεύονται σε στρατόπεδα στην Τουρκία και εξοπλίζονται από Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Όλα τα στοιχεία μπορεί να τα βρεί κανείς πολύ εύκολα.

Τι είναι σήμερα εκείνο που ενοχλεί μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι;  Πολλοί βρήκαν μια έτοιμη εφαρμογή στο facebook το οποίο σαφώς θέλει να κοντρολάρει το φόβο και την οργή των απλών ανθρώπων και έκρυψαν τα πρόσωπά τους πίσω από μια γαλλική σημαία. Αν όμως η σημαία συμβολίζει τη Γαλλία, τότε είναι σαν να συμφωνούμε με τις ενέργειες της Γαλλίας πρίν και μετά το χτύπημα. Κινδυνεύουμε δηλ, να  γίνουμε πιο Γάλλοι από εκείνους τους Γάλλους, που αύριο θα διαδηλώνουν στο Παρίσι και θα απαιτούν από την κυβέρνησή τους αλλαγή της ιμπεριαλιστικής πολιτικής.

Ας θυμηθούμε οι παλιότεροι και ας διαβάσουν οι  νεότεροι για το κίνημα ειρήνης της εποχής του πολέμου του Βιετνάμ  , το κίνημα ειρήνης στη χώρα μας, τους μαραθώνιους ειρήνης που πλήρωσε με τη ζωή του ο αγωνιστής της ειρήνης Γρηγόρης Λαμπράκης. Σήμερα που ο πόλεμος είναι στη γειτονιά μας, δεν αρκεί να περιθάλπουμε τους θαλασσοπνιγμένους και να τους στοιβάζουμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ούτε καν να κρυβόμαστε πίσω από συριακές σημαίες, άλλα παράλληλα πρέπει να αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και για το σταμάτημα των εξωτερικών επεμβάσεων.

Τέλος να έχουμε υπ΄ όψη και αυτό: μπορεί η τεχνολογία να δίνει τη δυνατότητα σε έναν πιλότο ακίνδυνα να σκορπά μαζικά το θάνατο και την καταστροφή, δίνει όμως και εξίσου τη δυνατότητα σε ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν, να σκορπίσουν κι αυτοί μαζικά τον όλεθρο.

Όσα  τείχη και αν υψώσουμε, όσα κατασταλτικά μέτρα και αν πάρουμε, ασφαλείς δε θα είμαστε..

Μαρκίδης Παναγιώτης

Σημ e-koufalia.gr :

1. Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον δικτυακό τόπο του e-koufalia.gr  εκφράζουν την άποψη των δημιουργών τους και όχι κατ’ ανάγκη την άποψη των φορέων που επιβλέπουν το e-koufalia.gr , εκτός και αν κάτι τέτοιο αναφέρεται ρητά στα άρθρα.
2. http://e-koufalia.gr/ori-chrisis/