Της Μαρίζας Τσαμίδα:Πού να κάνετε την επόμενη εισβολή

Πού να κάνετε την επόμενη εισβολή

Της Μαρίζας Τσαμίδα

Προχθές καθόμασταν στο γνωστό παγκάκι έξω από τον φούρνο το πρωί (πολύ πρωί) με την Γιώτα και τον Νίκο. Αυτοί μόλις γύρισαν από το χωράφι (για βόλτα πήγαν) κι εγώ μόλις βρήκα ευκαιρία για διάλειμμα. Καθότι η ώρα περίεργη και η διάθεση ακόμη περισσότερο η συζήτηση δεν θα μπορούσε να είναι πως να το πω…συνηθισμένη. Λέει ο Νίκος << είδα ένα απίστευτο ντοκιμαντέρ>> και κάπως έτσι μπαίνω στο θέμα. Μάικλ Μουρ Αμερικανός παραγωγός ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, δημοσιογράφος κλπ.

Τί έκανε λοιπόν ο αυτός βραβευμένος με όσκαρ σκηνοθέτης με το γνωστό του ύφος και το καυστικό του χιούμορ; Πήρε την κάμερα και το συνεργείο του ( εξίσου παλαβοί) και εισβάλουν στις χώρες! Η ιδέα του; Να κλέψει από κάθε χώρα την καλύτερη ιδέα ή καλύτερα την εφαρμογή της ακολουθώντας τρεις κανόνες. Πριν τους παραθέσω θα πρέπει να σου πω ότι είναι αντίμαχος του Τραμπ και γενικά των τελευταίων κυβερνήσεων που πήραν το τιμόνι της Αμερικής για αυτό και βγήκε στους δρόμους με την κάμερά του.

Οι κανόνες του 1) Να μη πυροβολήσει 2) Να μη πάρει πετρέλαιο 3) Να φέρει πίσω κάτι που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η χώρα του <<Όταν αρχίσαμε να εισβάλουμε στις χώρες αυτές καταλάβαμε ότι θα ήταν καλύτερα αν έκανα μια ταινία για την Αμερική χωρίς να γυρίσω ούτε ένα δευτερόλεπτο στην Αμερική.

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=PtTY1ORHJwM[/embedyt]

Οι ΗΠΑ είναι μια δύναμη εισβολής τα τελευταία χρόνια. Τί θα συνέβαινε όμως αν εισβάλλαμε όχι βίαια αλλά για καλό σκοπό, για να μάθουμε μερικά πράγματα και να τα φέρουμε πίσω στην πατρίδα μας; >> Ενδεικτικά θα σου πω ότι από την Νορβηγία θα ήθελε να κλέψει το εξαιρετικό σύστημα υγείας, από την Φιλανδία το σύστημα παιδείας ( το οποίο έμαθα πρόσφατα ότι βασίζεται αρκετά στο αρχαίο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα), από την Ισλανδία τον τσαμπουκά τους που έκλεισαν τους τραπεζίτες στην φυλακή αμέσως μετά το κραχ του 2008 ( εν τω μεταξύ στην Αμερική και όχι μόνο κανένα στέλεχος τράπεζας δεν έχει χρεωθεί με κάποιο από τα εγκλήματα που σχετίζονται με το κραχ), από την Γαλλία ενθουσιάστηκε με το προσεγμένο μενού που σερβίρουν σε όλα τα σχολεία μαθαίνοντας τα παιδιά από μικρά σε καλή και σωστή διατροφή και πολλά άλλα που είδε στο ιδιαίτερο αυτό ταξίδι του και ενθουσιάστηκε ( στην Ελλάδα δεν ήρθε ακόμη).

Και μπορεί να σου φανεί ουτοπική αυτή του ιδέα και μπορεί και να έχεις και δίκαιο γιατί το σύστημα παγκοσμίως είναι σάπιο και η παραοικονομία καλά κρατεί. Αυτό που σίγουρα δεν είναι ουτοπία όμως είναι πως κάπου υπάρχει ένα άρτιο εκπαιδευτικό σύστημα, κάπου αλλού υπάρχει ένα κράτος πρόνοιας, ακόμη πιο εκεί ένα σύγχρονο και λειτουργικό υγειονομικό καθεστώς και λίγο πολύ όλοι έχουν έστω κι από ένα μηχανισμό που να δουλεύει καλά.

Πώς θα τα ενώσουμε είναι το στοίχημα. Και πώς θα έχουμε την υπομονή να δρέψουμε τους καρπούς μετά από πολύ καιρό. Γιατί όταν ακούμε την λέξη ¨επένδυση¨ έρχεται αυτόματα στο νου μας το χρήμα ( και μόνο αυτό).

Κλείνοντας το σημερινό μου άρθρο θα πω αυτό που έλεγε ο Steve Jobs ¨Μόνο οι τρελοί πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο και κάποιοι από αυτούς το κάνουν.¨