Του Πάνου Μαρκίδη:Έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια λέμε……

 

Του Πάνου Μαρκίδη:  Έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια λέμε……

Tην παροιμία αυτή θα μπορούσε να την επικαλεσθεί κάποιος σε πολλές περιπτώσεις. Πρώτη απ΄ όλους η οικογένεια του αδικοχαμένου Λεωνίδα, του συνοδού εργάτη του απορριμματοφόρου που έχασε την ζωή του, από αδέξιο χειρισμό του οδηγού ,όπως κάποιοι βιάστηκαν να βγάλουν συμπέρασμα (πάντα οι υπεύθυνοι κάπου αλλού θέλουν να μεταθέσουν τις ευθύνες τους). Άκουσε πολλά καλά λόγια για το Λεωνίδα, για την εργατικότητά του, τη συνεχή διάθεση για προσφορά που είχε, ήταν, όπως είπαν, εργάτης παντός καιρού.

Άκουσε και λόγια συμπάθειας και υποσχέσεις συμπαράστασης η οικογένεια του Λεωνίδα…. Το σίγουρο είναι ότι οι δικηγόροι του Δήμου και της ασφαλιστικής εταιρίας έχουν πιάσει δουλειά αμέσως μετά το ατύχημα, για να μετριάσουν το οικονομικό κόστος γι αυτούς. Το σίγουρο είναι ότι σε λίγο η ζωή θα συνεχιστεί σα να μην έγινε ποτέ το κακό, γιατί οι νεκροί είναι πολύ ταπεινοί…. Μόνο οι ζωντανοί έχουν τέτοιο εγωισμό, που νομίζουν ότι όλο το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από αυτούς.

Την παροιμία θα μπορούσαν επίσης να επικαλεστούν ο Δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος καθαριότητας ,γιατί, όπως τόνισαν, έχουν εκλεγεί για να προσφέρουν τις υπηρεσίες στους δημότες παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Το μόνιμο προσωπικό είναι πλέον λίγο και όλοι κάποιας ηλικίας, φανταστείτε τι θα γίνεται, όταν τα όρια ηλικίας θα είναι πλέον τα εξήντα επτά χρόνια…. Ο παππούς εργάτης θα παίρνει μαζί του στη δουλειά τον άνεργο εγγονό του για να τον βοηθά η για να τον αντικαταστήσει τη μέρα που θα είναι άρρωστος. Φυσικό επακόλουθο λοιπόν το σκουπιδιάρικο να έχει μόνο ένα συνοδό( αν είχε και δεύτερο, όπως προβλέπεται, το πιο πιθανό είναι να είχε αποτρέψει το δυστύχημα) ,εργάτης και οδηγός δεν ήταν δουλειά τους η συλλογή των σκουπιδιών, για τη δουλειά αυτή συνήθως προσλαμβάνονται άνεργοι με οχτάμηνη σύμβαση, αυτοί είναι που έχουν το μεγάλο πρόβλημα…

Κάποιοι μάλιστα σκέφτηκαν πόσο δίκιο έχουν, όταν προτείνουν τα σκουπίδια να ανατίθενται σε εργολάβο… Αν η πρότασή τους πλειοψηφούσε, την ευθύνη δεν θα την είχε τώρα ο Δήμος και πιθανόν στη θέση του άτυχου Λεωνίδα τώρα θα ήταν κάποιος Αλβανός εργάτης.

Πόσο δίκιο έχουν κάποιοι που υποστηρίζουν πως, ό,τι μπορεί να κάνει ο ιδιώτης, ο Δήμος μπορεί να το εκχωρεί; Κάποιοι από εμάς είναι πιο έξυπνοι και πιστεύουν ότι μπορούν να οργανώνουν τις δουλειές με τέτοιο τρόπο, που με μικρότερο κόστος, και κέρδος να βγάζουν και τα διάφορα αλισβερίσια κάτω από το τραπέζι να εξυπηρετούν ; Γιατί διαφωνούν με την άποψη, ότι τον όποιο πλούτο τον παράγει η ανθρώπινη εργασία , άρα στον εργαζόμενο ανάλογα με το μερίδιο της εργασίας του πρέπει να γυρίζει ο πλούτος;

Έχουν ευθύνη οι Δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι γι αυτά που συμβαίνουν στην τοπική αυτοδιοίκηση;

Ας προσέξουμε τις διπλανές φωτογραφίες. Η περίφραξη στο γήπεδο του πάρκου Μ.Ασίας είναι ανύπαρκτη. Κάθε φορά που η μπάλα βγαίνει έξω και αυθόρμητα τα παιδιά τρέχουν ξοπίσω της να την πιάσουν, υπάρχει κίνδυνος να τα παρασύρει κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο. Ξέρω τι θα κάνετε τότε… θα στήσετε μια πινακίδα στη γωνία του τετραγώνου για να προειδοποιεί τους οδηγούς για την ύπαρξη της παιδικής χαράς για να μεταφέρετε την ευθύνη επάνω τους ….

Θα πείτε η παιδική χαρά έχει και άλλη φορά επισκευαστεί αλλά τα παιδιά τη χαλάνε. Δέστε όμως και την περίφραξη της, τι υλικά χρησιμοποιήθηκαν, αν πληρούν τις προδιαγραφές. Με πορδές αυγά δεν βάφονται, λέει άλλη παροιμία, που εσείς φαίνεται να αγνοείτε. Γιατί δίπλα στα παιχνίδια της παιδικής χαράς στήσατε άλλη πινακίδα που… απαγορεύει την χρήση της. Βλέπετε οι πινακίδες με μικρό κόστος σας ξεχρεώνουν από τις τυπικές ευθύνες, στις ουσιαστικές ευθύνες σημασία δεν δίνετε…

Ρώτησα τον προηγούμενο νεοεκλεγέντα Δήμαρχο τι νόμιζε πως μπορεί να καταφέρει μέσα στα μνημόνια που τότε είχαν αρχίσει και με την εφαρμοσμένη πολιτική στην οποία και αυτός συνηγορούσε. Μου απάντησε γεμάτος αυτοπεποίθηση ότι οι δυσκολίες είναι γι αυτόν πρόκληση….. ο απολογισμός της προηγούμενης πενταετίας στο δήμο Χαλκηδόνας δεν νομίζω ότι δικαιώνει την αυτοπεποίθησή του.

Αυτά θα πρέπει να τα ξέρει και ο οποιοσδήποτε φιλοδοξεί σήμερα να καθίσει στην καρέκλα του Δημάρχου και ισχυρίζεται ότι με χρηστή διοίκηση, με πολλή οικονομία και φαντασία χωρίς να συγκρουστούν με αυτήν την πολιτική θα δώσει λύσεις στα προβλήματα του Δήμου.

Κι ένα τραγούδι για εμάς τους απ’ έξω

Όσο θα περιμένουμε κάθε φορά σε εκλογές ,δημοτικές ή βουλευτικές να’ ρθει ο Μεσίας να μας σώσει με την υποχρέωσή μας μόνο να ψηφίσουμε ,να είστε σίγουροι ότι η κατάσταση μόνο θα χειροτερεύει. Ότι δικαιώματα μας αφαιρούν τώρα από τη ζωή, χρειάστηκαν αγώνες για να κατακτηθούν και άλλους τόσους χρειάζονται για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αναλογεί με τις σημερινές δυνατότητες ,τεχνολογικές και επιστημονικές που έχουμε σαν άνθρωποι…

Υ. Γ. Θα απαντήσω σε κάθε επώνυμο σχόλιο, όπως επώνυμα καταθέτω την άποψή μου σαράντα χρόνια τώρα στη μικρή μας κοινωνία, όπου όλοι γνωριζόμαστε.