“Επί τον τύπον των ήλων”-Ανεπάρκεια ή Ανικανότητα ;

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ  Η  ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ  ;

Όταν μιλάμε για ανεπάρκεια και ανικανότητα στην τοπική αυτοδιοίκηση , συνήθως αναφερόμαστε σε ανθρώπους.  Μας βολεύει αυτό γιατί υπονοεί ότι αν καταψηφίσεις τον ακατάλληλο και τον στείλεις σπίτι του, τότε θα έρθει ο κατάλληλος και όλα θα διορθωθούν. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι.  Και σ΄αυτό γίναμε μάρτυρες όλοι μας στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.

Το να στέλνεις με την ψήφο σου στο δημοτικό συμβούλιο ανθρώπους που θεωρείς ότι θα αλλάξουν τα κακώς κείμενα, είναι φυσικά δικαίωμά σου, άλλωστε γι αυτό γίνονται και οι εκλογές.  Το να περιμένεις να πράξουν και να κάνουν πράγματα τα οποία τα περιμένεις μια ζωή και τα θεωρείς αυτονόητα, και αυτό είναι δικαίωμά σου . Όπως δικαίωμά τους όμως είναι να κάνουν λάθη κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους (φυσιολογικά και ανθρώπινα) .  Υπάρχει όμως και χειρότερο απ΄αυτό.  Όπως το να υπάρχουν δημοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι εκλέγονται (χωρίς να ξέρει κανείς το λόγο) , και να ψηφίζουν λευκό ή παρών.  Οι αιρετοί οφείλουν να μελετούν τα προς συζήτηση θέματα ,να έχουν άποψη και να την εκφράζουν. Γι αυτό είναι εκεί.

Βλέπουμε λοιπόν, ανθρώπους που έχουν εκλεγεί πολλές φορές, και το αποτέλεσμα που παρήγαγαν ήταν πάρα πολύ μικρό. Γιατί άραγε ?

Ίσως γιατί ψηφίζουμε όχι βάσει «ποιότητος» αλλά κυρίως λόγω «βολέματος».λόγω γνωριμιών,λόγω φιλικών σχέσεων,λόγω ανταπόδοσης , λόγω “παραμύθας” που μας έχουν ταΐσει ,λόγω προσωπικών συμφερόντων.

Δυστυχώς στην πολιτική σκηνή, υπάρχουν άνθρωποι που εκλέγονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ακριβώς γιατί μπορούν είτε να «γλύφουν», είτε να πουν στους πολίτες αυτά που εκείνοι θέλουν να ακούσουν. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι αυτοί που εκλέγονται είναι ικανοί και να ασκήσουν τα καθήκοντα τους. Και σ αυτό φυσικά φταίμε πρώτα εμείς.Οι ψηφοφόροι.Εμείς τους στέλνουμε εκεί να μας εκπροσωπούν.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να γίνει πυλώνας ανάπτυξης.Για να πάει ο δήμος μας μπροστά, χρειάζεται μια ουσιαστική μεταρρύθμιση όχι μόνο στο  γενικότερο μοντέλο λειτουργίας της αυτοδιοίκησης, αλλά βασικά στο μοντέλο νοοτροπίας του ψηφοφόρου δημότη.Από εκεί ξεκινάνε όλα.

Είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε από το ξεπερασμένο..

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε επιτέλους να λύσουμε προβλήματα ,όπως η καθαριότητα, η ύδρευση και η άρδευση, οι υποδομές , το τοπικό οδικό δίκτυο και η πλήρης επάρκεια φωτισμού σε όλα τα μήκη και πλάτη του Δήμου.