Από συνδημότισσα λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή
Ε ναι λοιπόν πλέον” δεν φοβάμαι τίποτα” αλλά “ελπίζω για το καλύτερο” όσο ζω
Σκέψεις που ίσως αξίζει κάποιος να κάνει. Γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ τους “βαρβάρους“???
Σχετικά με το θέμα που δημιουργήθηκε για το αν θα πρέπει τα προσφυγόπουλα να φοιτήσουν ή όχι στα σχολεία μας θα ήθελα να πω τα εξής:
Εγώ σαν μάνα τριών παιδιών που φοιτούν σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να υπάρχουν παιδιά οποιαδήποτε θρησκείας, φυλής , χρώματος , ύψους, βάρους και τα σχετικά. Δεν έχω κανένα πρόβλημα γιατί ήδη στη χώρα μας υπάρχουν παιδιά που δεν είναι εμβολιασμένα λόγω μη οικονομικής δυνατότητας των γονέων, αλλά και γιατί όλο και περισσότεροι γονείς δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους λόγω πεποίθησης ότι τα εμβόλια βλάπτουν στην υγεία τους!
Δεν θεωρώ πρόβλημα μήπως αλλοτριωθούν τα παιδιά μου και χάσουν τον πολιτισμό τους και την θρησκεία τους γιατί φρόντισα και έμαθαν καλά την θρησκεία μας, αλλά και γνώρισαν τον πολιτισμό μας, τα έθιμα μας, την ιστορικά μας εθνική και προσωπική-οικογενειακή.
Έμαθαν καλά στο μάθημα της ιστορίας ότι οι Έλληνες αν και 400 χρόνια σκλάβοι δεν ξέχασαν αυτά που τους ένωναν και ότι αυτοί που έγιναν γενίτσαροι ήταν αυτοί που υποτάχτηκαν, αυτοί που πήγαν με τους”άλλους” .
Ε λοιπόν εγώ θα φροντίσω να οπλίσω τα παιδιά μου με περισσό θάρρος για να αντιμετωπίσουν το ξένο το διαφορετικό και το άγνωστο με μόνο καλή διάθεση , εδώ στην πατρίδα τους, γιατί αν χρειαστεί να φύγουν δεν θα τα φοβούνται όλα αυτά. Θα τα ξέρουν από κοντά και θα καταλάβουν ότι υπάρχουν μόνο άνθρωποι, να μην βλέπουν το έξω αλλά το μέσα του καθενός. Υπάρχουν παντού καλοί και κακοί και ο καθένας επιλέγει ο ίδιος τι θέλει να είναι καλός ή κακός και αυτό μόνο.
Ε ναι λοιπόν πλέον” δεν φοβάμαι τίποτα” αλλά “ελπίζω για το καλύτερο” όσο ζω